-
Train like a pro?! Trainingskamp Lanzarote!
“Ja, maar jullie zitten er op” zeg ik lachend. Ik steek mijn hand op en sla links af. De rest fietst nog even een uurtje door. Ik voel aan mijn lijf dat het wel mooi is geweest voor vandaag. Toen ik afgelopen week mijn fiets in de koffer stak zag ik dat de elastiekjes van de run-bike-run van oktober er nog aan zaten. Met andere woorden: Er is sindsdien niet meer gefietst en vandaag staat er toch al 70 kilometer op de teller. Een stemmetje in mijn achterhoofd adviseert me mijn eerste trainingskamp ever maar eens rustig te beginnen. Neiske haakt bij me aan en samen trotseren we de Spaanse…
-
Running tourist: 48 uur in Dublin
Er is één ding waar je me ’s nachts voor wakker mag maken: een tripje naar het buitenland. Het liefst een lekker lange vakantie en ver weg, maar ook voor een tripje van -iets meer dan- 48 uur naar Dublin zet ik ook graag de wekker. O’Connell Street Op zaterdag 30 december ging de wekker weliswaar niet midden in de nacht, maar wel vroeg genoeg om de trein van 6:45 u naar Schiphol te halen. Normaal gesproken is het een kleine 1,5 uur vliegen van Amsterdam naar Dublin, maar onze vlucht van Ryan Air had wat vertraging. Niet al teveel gelukkig, dus rond lunchtijd kwamen we aan op het vliegveld…
-
Hartverwarmend & hartverscheurend: fietsen in Namibië
Vandaag ben ik geland in Nederland, letterlijk en figuurlijk. De zon, die zo zindert in Namibië, is hier een welkome herfstzon. De kinderen die ik hier zie hebben allemaal schoenen aan hun voeten. Is het echt nog maar twee dagen geleden dat ik over een stoffig pad door de sloppenwijk in Okahandja liep? Waar de mensen in golfplaten hutjes wonen, zonder stromend water en elektriciteit. Samen met andere deelnemers van de Orange Babies tour bezoeken we twee huisjes. In het eerste huisje woont een moeder met zes kinderen tussen de nul en acht jaar oud. Geen idee waar de vader is. Of beter gezegd: waar de vaders zijn. Moeder zit…
-
De mooiste marathon ter wereld: raceverslag Jungfrau marathon
De ‘mooiste marathon ter wereld’, volgens de organisatie. De ‘zwaarste marathon ter wereld’, volgens sommigen. In ieder geval één van de bekendste bergmarathons ter wereld: de Jungfrau marathon in Zwitserland. Jaren geleden las ik er een artikel over in de Runnersworld. Het leek mij gekkenwerk, zo’n hardloopwedstrijd door de bergen. Een ver-van-mijn-bed-show. Niet wetende dat ik in 2016 aan de start zou staan van een andere bekende bergmarathon: De Marathon du Mont Blanc met 2800 hoogtemeters. Blijkbaar was ik zelf ook zo’n gek geworden. Hoe dan ook. De Marathon du Mont Blanc was een fantastische ervaring en smaakte naar meer. Uitdaging in 2017? In 2017 wilde ik graag iets soortgelijks doen.…
-
Race verslag: Eiger Ultra Trail
Zes mannen gaan met een heks op pad. Twee van hen hebben het geluk dat ze in een hostel slapen aan het einde van de straat. De andere vier hebben pech. Ze zitten met me opgescheept dit weekeinde. De Heks van de Eiger 51 Vermoeidheid, een mega verkoudheid, twijfels over een niet naar behoren functionerende knie en angst voor dat wat me te wachten staat, maken dat ik niet bepaald om mijn best ben. Daar waar je me er normaalgesproken best bij kan hebben (al zeg ik het zelf) ben ik dit weekeinde een tikje licht ontvlambaar en snel geagiteerd. Net als bij de meeste vrouwen uit zich dit in…
-
Yoga Retreat Spanje: Take time to make your soul happy
Om 7:00 uur ’s ochtends gaat de bel. Tijd om op te staan. Het alarm is geen irritant gepiep, zoals op een doorsnee werkdag, maar het geluid van een klankschaal. Oftewel de ‘the Singing Bowl’. Dat klinkt nog vriendelijker. Ik bevind me in een prachtig huis ‘Casa de las Nieves’ midden in bergen van het Spaanse Andalusia. Yoga Retreat Spanje Deze mooie locatie doet me denken aan ‘Eliza Was Here’. Een reisorganisatie voor toeristen die niet in de übertoeristische oorden willen terechtkomen. Waar iedereen rechts gaat, gaat Eliza links. Of zoiets. Overigens heb ik nog nooit via Eliza was here geboekt, dus ik zou niet weten of dat statement klopt. Deze…
-
TransGranCanaria Groep
Het is een uur of 3 in de nacht. Het foliedekentje waar ik onder lig kraakt en knispert. Onder in mijn rug prikt een matje van kunstras. Wanneer ik mijn ogen open kijk ik in de felle lichten van de evenementenhal in Maspalomas. Even blijf ik liggen. Ik ben kapot, doodmoe en gaar en wil eigenlijk alleen nog maar slapen. Tegelijkertijd vind ik mijn eigen vermoeidheid ongepast. Naast me op het matje liggen Marjolijn, Peter, Ingo, Frank en Suus, finishers van respectievelijk de 30, 82, 125 en 265 kilometer van de TransGrancanaria. Zelf heb ik vandaag niet meer gedaan dan een poging om iedereen onderweg of aan de finish te…
-
Race verslag: Transgrancanaria Marathon 2017
Klaar voor de start… Omringd door gespannen koppies staan we te wachten op het startschot. Ik sta aan de start van de Transgrancanaria marathon. Het is koud en mistig, maar eigenlijk deert het me allemaal niets meer. Ik ben er klaar voor. Het startschot klinkt en de massa komt in beweging. Al vrij snel gaat het flink omhoog. In eerste instantie blijft iedereen voorzichtig op de paadjes. Maar naarmate de file langer wordt, wordt er gezocht naar alternatieven. Links langs het bosje, rechts langs een rots. Ik bedenk me hoe deze berg eruit ziet nadat de laatste van deze bijna 1000 lopers voorbij is. “We only leave footprints” Dat klopt…
-
Ultra Trail Spain: Trail vakantie in Spanje
Het is alweer een jaar geleden, dat ik in Kenia was voor een “hoogtestage’. Al klinkt dat misschien iets te serieus voor mijn 3 weekse trip naar Iten, Home of Champions, op 2400 meter hoogte. Feit is wel dat het een geweldige ervaring was en dat ik er in aanloop naar mijn marathon veel aan heb gehad. Al was het alleen maar voor de positieve energie die ik ervan kreeg. Hoogtestage in Europa? Voor de aankomende marathon in Rotterdam wilde ik geen hoogtestage doen, maar ik dacht de laatste tijd wel vaak terug aan de mooie tijd in Kenia. Het kriebelde… Kon ik misschien toch een soort van hoogtestage doen?…
-
Nailded it: 36 km Trail Run Moclín, Spanje
Normaal gesproken zal ik niet zo snel meer een verslag schrijven van een 35 km trainingsloop. Die 35 km, vind ik niet zo heel bijzonder meer van mezelf. Omdat ik wel weet dat ik inmiddels die 35 km kan lopen, een 35 km vind ik daarom geen hele blog meer ‘waard’. Grenzen verleggen Grappig, hoe snel je je grenzen kan verleggen en je mindset daar anders in wordt. Want ik weet nog goed hoe zenuwachtig was voor mijn allereerste 30 km, toen ik bezig was met de training van mijn eerste marathon in 2015. Out of the blue Ik vroeg me af of mijn lichaam wel in staat zou zijn om die 30 km te lopen? Natuurlijk…
