Een laatste knuffel en dan verdwijnt hij de duisternis in, in de richting van de start van zijn langverwachte avontuur, zijn jongensdroom. Zelf zoek ik mijn weg richting het water voor een mooi plekje langs de kant. De lucht is roze gekleurd en langzaam vindt…
Het is alweer bijna een jaar geleden.... Enthousiast en met knikkende knieën sta ik aan de start. Geen idee hoe ik efficiënt mijn energie ga verdelen over 3! onderdelen. Om nog maar niet te spreken over de wissels. In mijn hoofd heb ik al meer…
Voor het eerst de afgelopen dagen loopt de stress nu echt op. Ik tel de mensen voor me en kijk opnieuw op mijn horloge. Over 1 minuut starten de pro’s en in plaats van dat ik geniet van de ambiance, de sexy stem van Paul…
De spanning stijgt naarmate de kilometers afnemen en mijn uitlaatklep om het met mezelf uit te houden wordt afgesloten. Vrijdagmiddag reis ik samen met mijn kamergenoot en mede-100km-loper naar plaats van bestemming. De supportcrew, bestaande uit mijn fantastische lieve moeder en zus (Claudia Striekwold, ze…
Sommigen noemen het kranzinnig, voor anderen is het een droom: een Ironman Triathlon wedstrijd. De afstand is enorm, eerst 3,8 kilometer zwemmen, dan 180 kilometer fietsen. En met die afstand in de benen moet je ook nog eens een volledige marathon hardlopen. Edosports atleet Claudia…
Al na een baan of 4 heb ik een mantra: “Er komt vanzelf een einde aan… Er komt vanzelf een einde aan… Er komt vanzelf een einde aan…” Als een kat, per ongeluk opgesloten in een draaiende wasmachine, hap ik angstvallig naar lucht. Met mijn…
Na een iets te korte nacht en nét iets teveel Antwerpse biertjes in een Arnhemse kroeg (Sanne was vrijdag jarig, vandaar), ging op zaterdagochtend de wekker. 's Middags was dé wedstrijd, mijn allereerste MTB wedstrijd ooit. Met -nu al- de allerslechtste wedstrijd voorbereiding ooit. Gezelligheid…
Het is een uur of 3 in de nacht. Het foliedekentje waar ik onder lig kraakt en knispert. Onder in mijn rug prikt een matje van kunstras. Wanneer ik mijn ogen open kijk ik in de felle lichten van de evenementenhal in Maspalomas. Even blijf…
door Sanne De eerste keer, iedereen heeft er wel een herinnering aan: onzeker, spannend, onhandig, pijnlijk... Maar niet minder grensverleggend en iets om trots op te zijn. Want stiekem wil je natuurlijk dat iedereen weet dat je hét voor de eerste keer hebt gedaan. Ik…
door Sanne
Ik geloof dat ik een jaar of 20 was, toen mijn ouders richting het zuiden verhuisden. En dan ook écht het zuiden, ergens tussen Heerlen en Maastricht, het Limburgs heuvelland. Onbegrijpelijk, vond ik. Want wat is er te verkiezen boven de Rijn, Korenmarkt, Posbank en Veluwe? Destijds in de pauze van mijn sportieve ‘carrière’ boeide de omgeving me maar weinig. Ik vond Limburg vooral heel ver weg van mijn mooie Arnhem.