Adios FrontRunners

Ik vertrek! En voordat je denkt dat ik mijn geluk in het buitenland ga beproeven en daar een restaurant, B&B, golfbaan of naturistencamping ga beginnen (en dat AVROTROS daar een reportage over maakt)… Hohoho! Ik ga niet emigreren, maar ik vertrek uit het ASICS FrontRunner Benelux team. Een iets minder rigoureuze stap, maar toch. Het zal een hele verandering worden.  

ASICS FrontRunner, wat is dat?

Als je social media volgt, dan zal het “ASICS FrontRunner” project je waarschijnlijk niet ontgaan zijn. Dit project bestaat sinds 2010, maar het is in 2017 voor het eerst in Nederland en een heleboel andere landen van start gegaan. In 2017 jaar begon de zoektocht naar Nederlandse en Belgische teamleden. In totaal zou ons team gaan bestaan uit 30 team members. Dat wil zeggen dat er werd gezocht naar 26 andere hardlopers die Robert Lathouwers, Chris Berendse, Manon Schutter en mijzelf zouden aanvullen.

Aanmeldingsprocedure

Je kon hiervoor online ‘solliciteren’ en er kwamen ontzettend veel aanmeldingen binnen. Uiteindelijk moest er uit ongeveer 2500 aanmeldingen een keuze worden gemaakt. In februari 2017 werd het uiteindelijke team bekend gemaakt. Van jong tot oud (onze oudste teammember is 86 jaar). Van sprinter tot ultrarunner. Van topatleet tot recreatieve loper, elke discipline was vertegenwoordigd.

1000 WhatsApp berichten

Op de dag dat de namen bekend waren gemaakt, explodeerde mijn WhatsApp. Zonder overdrijven kwamen er 1000 appjes op 1 dag binnen in de ASICS FrontRunnerAppGroep. 1000 appjes. Echt! Niet te doen…. Dus ja, dat was even een omschakeling. Was het eerst nog zo lekker overzichtelijk met maar 4 ASICS FrontRunner members, opeens waren er 26 andere bij gekomen. En met de woorden van de teamcaptain en -voormalig- Olympisch Atleet Robert Lathouwers te spreken “ iedereen was echt knotsknettergek (en niet alleen van hardlopen ;)”.

Het eerste uur

Maar goed, ik ben dus ASICS Frontrunner van het allereerste uur. En nu stop ik ermee! Waarom zou je dat doen? ASICS FrontRunner is een geweldige groep enthousiaste lopers. We gaan samen naar wedstrijden, organiseren events, hebben teamuitjes en weekendjes en -niet onbelangrijk- ASICS sponsort ons in de vorm van kleding en schoenen. Allemaal redenen om vooral niet te vertrekken, zou je denken.

Alles of niets..

Dat klopt ook. Maar deel uitmaken van zo’n team is logischerwijs niet helemaal vrijblijvend. Het is wenselijk om blogs en reviews te schrijven en events te organiseren. Je draagt en ‘ademt’ als het ware ASICS. Online en offline. Ook is het natuurlijk wel zo leuk als je regelmatig aanwezig bent bij events en ook ‘to the max’ voor het team kan gaan. Dat over ’to the max’ zijn mijn eigen woorden. Maar hey, ik vind dat wanneer je iets doet, iets goed moet doen. En daar zit nu net de crux.

Triathlonambities

Ik heb er al vaker over geschreven, maar ik ben iemand die graag veel verschillende dingen doet. Naast mijn ‘gewone baan’ onderhoud ik het platform en social media kanalen van Run-way Girls. Bovendien wil ik volgend jaar meedoen aan diverse triathlonwedstrijden in de eerste divisie (met een damesteam). Dus daar moet ik de komende periode flink voor trainen.

Naast zwemmen, hardlopen en wielrennen, doe ik ook aan mountainbiken en ga ik graag naar een bikepark. Om nog maar niet te beginnen over reizen, want ook dat vind ik fantastisch. En ja naast al die dingen bestaat er ook nog zoiets als een relatie, familie en vrienden.

Keuzes

Oftewel… best veel dingen. Waarschijnlijk is het herkenbaar voor veel mensen, want zouden we niet allemaal wat meer uren in een dag willen hebben? Maar ja, dat gaat dus niet. Gaandeweg heb ik geleerd om te focussen, want dan behaal ik het beste resultaat. Dan komt het aan op keuzes. Niet altijd mijn sterkste kant (ik kan rustig een half uur op de menukaart kijken en dan nog steeds geen keuze kunnen maken). Maar practise makes perfect.

#Follow

Keuzes maken dus. En dat is precies wat ik nu gedaan heb. Met pijn in mijn hart vetrek ik uit het ASICS FrontRunner team. En ga mijn focussen op andere dingen: zoals de triathlon (divisie)wedstrijden. Neemt niet weg dat ik mijn teamies ontzettend ga missen! Maar gelukkig bestaat er nog zoiets als social media. En kan ik ze gewoon blijven volgen.

Laatste teammeeting

Een vertrek is niet complete zonder een terugblik. Sowieso is tegen het einde van het jaar het moment van ‘reflectie’ weer aangebroken. Toch stel ik die echte terugblik nog even uit. Tot een volgende blog. Die houd je dus nog van me tegoed. En voor nu, geniet ik nog even na van mijn allerlaatste teammeeting met de ASICS FrontRunners die ik vandaag had.

Thanks lieve ASICS FrontRunners voor de fijne tijd! Ik gebruik graag de uitdrukking die ik van de Belgische FrontRunners heb geleerd: het was ‘zalig’!