Run

Why do you run?

Bezint eer ge begint…

Soms… Heel soms… Stel ik mezelf wel eens de vraag: “Waarom doe ik dit?” Het is een doelloze vraag die meestal oppopt op de momenten dat mijn lichaam het dreigt te begeven, het snot tot achter mijn oren zit, mijn Garmin rode cijfers aangeeft en de finish al in de buurt is maar nog net niet in zicht.  Het is een vraag die even rondzingt maar eigenlijk nooit echt voet aan de grond krijgt. Want voor ie echt serieuze vormen aanneemt wordt ie weggespoeld door de euforie van een finish.

Verleg je grens…

Een aantal jaar geleden verruilde ik de bank, de kroeg en anderhalf pakje sigaretten per dag voor een paar hardloopschoenen en een mountainbike. Gewoon… Omdat ik het zat was. De eerste maanden liep ik op de wilskracht om mijn leven te veranderen. Want alhoewel ‘Evy’ trots en fier op me was, was er nog geen geluksstofje te bekennen. Pas toen ik na een paar maanden de 5 kilometer struggle enigszins voorbij was begon ik uit te kijken naar een volgende date met mijn hardloopschoenen.

Ironman Maastricht

Niets met mate: de Ironman

En zoals dat gaat in mijn leven… Niets met mate… Dus voor ik het wist liep ik een 10km, een halve marathon en verder, om mijzelf nog een paar jaar later in de langere afstanden en de triathlon te storten. Ik maakte kennis met hardlopen, harder lopen en verder lopen, maar vooral met mijzelf. Want op de grenzen van je kunnen is er maar één met wie je die dag door een deur hoeft. Een tikkeltje sadistisch is het ongetwijfeld, maar iets in mij geniet er van om mezelf af en toe eens op de pijnbank te leggen en te onderzoeken wat ik aan kan.

Alpen trailrun 2019

Ontdek de oorverdovende stilte van de bergen..

Misschien opmerkelijk ten overstaan van de kabbelende beekjes,  knisperende sneeuw, de oorverdovende stilte van de bergen waarvan ik het meest geniet. Want nog steeds, het allerliefst, ontdek ik op mijn loopschoenen ’s werelds mooiste plekjes van moeder natuur.

Het gevoel van ontspanning, flow, een leeg hoofd (zeer zeldzaam voor een piekeraar) en alleen (of met twee) op de wereld, is met geen pen te beschrijven en heb ik nooit elders ervaren. En alhoewel ik het ook wel wandelend of fietsen geprobeerd heb. Mijn loopschoenen blijven mijn grote liefde.

En blijf er van genieten…

En zo ook schrijvend… Nog voor een antwoord op de vraag ‘Why do you run?’ goed en wel vorm heeft, wordt ie weggespoeld door een gevoel van euforie. Dagdromend over al die races en avonturen… Ik heb er even op moeten wachten maar aan geluksstofjes geen gebrek.

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

elf + 6 =