Raceverslagen

Race Verslag: Dijkenloop Trailrun 2016

Het was nog even spannend of ik afgelopen zaterdag überhaupt mee kon doen, met de Trailrun van de Dijkenloop. Vorige week had ik namelijk een keelontsteking en trainde ik helemaal niet. Gelukkig ging het vanaf donderdag goed en was die keelontsteking verdwenen. Op zaterdagochtend reed ik vanaf Arnhem naar Appeltern, waar we om 10:30 uur zouden starten met de 16 kilometer trailrun.

Winactie

Via Instagram mocht ik -via een eerdere winactie- 2 startnummers weggeven. Shiva had gewonnen en ze zou haar hardloopmaatje Ron meenemen. Helaas had Ron op het laatste moment een enkelblessure opgelopen, dus was hij niet van de partij. Shiva was er gelukkig wel en ook zij ging voor de 16 km.

In het Land van Maas en Waal

Ik ben helemaal niet bekend met de omgeving van Appeltern/ het Land van Maas en Waal. Hoewel het maar een half uurtje rijden is van Arnhem, kom ik er nooit. Extra leuk dus, om eens in een andere omgeving te rennen. Daarnaast kon ik ook wat inspiratie opdoen voor lange duurlopen.

Rustig aan?

Maar eerst deze trailrun maar eens fixen. Ik had van te voren bedacht dat ik wel rustig aan zou doen i.v.m. de keelontsteking. Maar stiekem weet ik ook wel dat ik tijdens een wedstrijd natuurlijk niet echt rustig aan kan doen. In ieder geval had ik geen strijdplan, maar zou ik wel zien hoe het zou gaan.

2 x 8 km

De start van de 16 kilometer was tegelijkertijd met de 8 kilometer. Het parcours van de 16 kilometer waren 2 rondjes van de 8 kilometer. Ik vind het mentaal altijd wat lastig om rondjes te lopen, omdat de neiging om er dan mee te stoppen na ronde zoveel, groot is. Maar in dit geval ging het maar om 2 rondjes en kwam het nu misschien wel goed uit, omdat ik de week ervoor verre van fit was. Ik zou nu extra goed naar mijn lichaam luisteren en uitstappen als het nodig was.

Race Verslag: Dijkenloop Trailrun

Meet & Greet

Voor de start kwam ik Shiva natuurlijk tegen. Het is zo leuk om iemand die ik alleen via Instagram ken, eens in het echt te zien. Zij was helemaal uit Hilversum gekomen om de trails van Appeltern te verkennen. Ook zij ging voor de 16 km, maar ze gaf aan dat het al behoorlijk lang geleden was, dat ze langer dan 10 kilometer had gelopen. We zouden allebei dus wel zien hoe het zou gaan. Gewoon lekker lopen en genieten van de offroad paadjes.

Spannend

Het duurde even voordat het startschot klonk, want de route was nog niet begaanbaar door de runderen. Maar uiteindelijk was er groen licht en daar gingen we. Vanaf het startpunt Moeke Mooren doken we al heel snel een weiland in. We liepen op een -zacht gezegd- ‘oneffen’ paadje langs het prikkeldraad. Het is zwaar om door een weiland te lopen, maar ik vond het ook wel spannend om langs het prikkeldraad te lopen. Na mijn valpartij van nog niet zo lang geleden, wil ik dat niet nog een keer meemaken. Op een Johnny Hoogerland-achtige actie zit ook niemand te wachten. Dus ik geloof dat ik niet de enige was die dat stuk een beetje spannend vond.

Obstacle

Terwijl het er ’s ochtends nog grauw en grijzig uitzag, was het weer inmiddels opgeklaard en het was het aardig warm. Langs de route stonden vrijwilligers die de weg wezen. In sommige gevallen was dat geen overbodige luxe, want ik had niet bedacht dat wel bijvoorbeeld over prikkeldraad heen moesten klimmen. Daar waren overigens wel goede maatregelen (lees: hulpmiddelen) voor getroffen. Maar deze trail had zo wel een klein beetje een obstacle-run-element in zich.

Parcours

Een groot deel van het parcours ging door weilanden, maar er was ook een deel dat langs het mulle zand ging van het strandje bij het water. Daarnaast waren er wat grappige heuveltjes in de het parcours verwerkt. Ik was blij met het laatste stuk van de ronde van de eerste 8 kilometer, want toen liepen we best onder de bomen en was het wat minder warm. Tijdens de eerste ronde liep ik lekker. Het parcours was wel een beetje “wild” met brandnetels en bramenstruiken, maar ik denderde daar wel doorheen. Achteraf zagen Shiva en ik dat we behoorlijk onder de schrammen zaten. Stoere chicks! Al zeg ik het zelf… Na 8 kilometer kwamen we weer langs de start en daar hoorde ik dat ik tweede vrouw was. Deze positie kon ik natuurlijk niet meer laten gaan, dus ik ging ervoor.

De laatste ronde

Het liefst wilde ik natuurlijk de eerste vrouw inhalen, maar die zag ik nergens. Het fijne aan 2 ronden is wel dat je weet wat je kan verwachten. En ik wist dat ik nog een zwaar rondje zou krijgen. Niet over nadenken, maar doorlopen. Onderweg kon ik ook nog wel genieten van het uitzicht en het publiek. Bijzonder voor een trail was trouwens, dat er behoorlijk wat waterposten waren. Goed geregeld dus. Helaas liet ik bij de laatste waterpost wel mijn beker water vallen, nadat ik 1 slok had genomen. Dus de laatste kilometers had ik echt dorst. Ik had mijn rugzakje mee, maar daarin had ik maar een klein beetje water gedaan. Daar baalde ik nu van. Ik hield mezelf maar voor, dat hoe harder ik door zou lopen, hoe sneller ik water kon drinken.

Race Verslag: Dijkenloop Trailrun

Tweede plaats dames

Dus liep ik door en kwam ik na 1 uur 26 minuten en 17 seconden over de finish. Én was ik tweede vrouw. Een kleine 10 minuten later was de prijsuitreiking. Met de beste prijs die je kan maar winnen (naast de mooie bloemen natuurlijk): een leuk geldbedrag. Shiva was zo lief om foto’s te schieten van de prijsuitreiking.

Volgend jaar weer?

De sfeer bij de start en finish was erg goed, ik vond het reuze gezellig in Appeltern. Zoals het eigenlijk ook hoort bij een trailrun. Want laten we wel wezen, bij een trail gaat het toch wat meer om de sfeer en het genieten van het rennen, het weer, de mede-trail-lopers enz.. Dat zat hier vandaag allemaal wel goed bij de Trailrun van de Dijkenloop. Als het aan mij ligt ben ik er volgend jaar weer bij en wie weet pak ik dan die eerste plaats 😉

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

drie + 6 =