Health,  Tips & Tricks

Ziek, zwak en misselijk? Sporten en verkoudheid.

Gisteren zou ik aan de start staan van één van de mooiste en zwaarste cross-duathlons van Nederland. Een combi van mountainbiken en hardlopen. De Posbank Cross-Duathlon. Ik keek er al weken naar uit. Maar het woordje ‘zou’ betekent dat ik dus niet daadwerkelijk aan de start stond. Ik baalde. En ik voelde me schuldig. Ook al slaat dat laatste eigenlijk nergens op.

Posbank Cross-Duathlon

Op zaterdagochtend hakte ik de knoop door en besloot om niet naar de wedstrijd te gaan. Sinds donderdagmiddag voelde ik het al aankomen.. Een verkoudheid? Een griepje? Gadver! Niet nu! Ik probeerde nog met allerlei wondermiddelen (veel vitamine C, liters gember thee etc) de verkoudheid in de kiem te smoren, maar het lukte niet. Sterker nog, ik voelde me steeds slechter worden: verkouden, niet lekker, nou ja gewoon algemeen ellendig.

Toch twijfelde enorm ik of ik nou wél of niet moest gaan naar de wedstrijd. Als ik echt koorts zou hebben, dan was het sowieso een no-go. Maar ik had geen koorts en ik wilde heel graag deze wedstrijd doen.

Schuldgevoel

Bovendien er kwam dus een schuldgevoel om de hoek kijken. Waarom? Uhm.. nou ja ik had tegen iedereen in mijn omgeving die het maar horen wil, gezegd dat ik deze wedstrijd zou doen. Op social media had ik het al aangekondigd en dit was dé wedstrijd waarbij ik fietsen (mountainbiken) en hardlopen (trailrunning) zou combineren. Ideaal om een blog over te schrijven en mezelf misschien ook wat meer op de kaart te zetten als ‘fietser’. En ik voelde me ook een beetje een loser als ik me door een verkoudheid uit het veld liet slaan. Ik ben toch meer van niet zeuren, maar gewoon doen. En was ik nu een zeurpiet? In plaats van een doorgewinterde trailrunner/mtb-er?

Met een dekentje op de bank

Tja. Ondanks dat alles besloot ik niet te gaan. Ik gaf er aan toe. Geen wedstrijd, maar rustig met een dekentje op de bank. Het schuldgevoel verdween. Ik voelde me een vaatdoek en in deze staat had ik echt geen cross-duathlon in de stromende regen kunnen doen.

Herkenbaar?

Misschien herken je het ook. Als je je niet lekker voelt of om welke reden dan ook niet aan sporten toe komt. Dat knagende schuldgevoel. Soms is een schuldgevoel goed en terecht. Dan moet je er iets mee. Maar vaak slaat het nergens op. Want hoe erg is het om niet te sporten als je verkouden of grieperig bent? Niet erg! Sterker nog… vaak doe je meer kwaad dan goed door wél te gaan sporten. We hebben het er wel vaker over gehad op deze blog, maar herhaling is de beste leermeester:

Sporten bij griep (met koorts)

Sporten met griep en koorts is absoluut af te raden. (Even los van het feit dat je vaak überhaupt geen zin hebt om te sporten als je voor je gevoel op sterven na dood bent). Bij griep is je immuunsysteem  verzwakt en dat betekent dat je lichaam dan alle energie nodig om beter te worden. Je loopt bovendien het risico dat de virusinfectie ook terecht kan komen in de hartspier. Met alle ernstige gevolgen van dien. Oftewel: rust nemen dus en niet sporten.

Als je je weer beter voelt, heeft je lichaam trouwens ook een aantal dagen rust nodig om te herstellen. De basisregel die je het beste kunt hanteren luidt dat je bij koorts het dubbele aantal dagen dat de koorts heeft geduurd niet moet sporten. Had je vier dagen koorts, dan mag je pas na acht dagen weer beginnen met trainen. Bron: Atletiekunie. 

De nek-check

Bij een verkoudheid (dus zonder koorts) kun je soms wel doortrainen. Waarschijnlijk ken je dit ezelsbruggetje, de ‘nek check’ wel:

  1. Als de ziekteverschijnselen alleen boven je nek zitten (zoals neusverkoudheid, oorpijn, keelpijn en geen koorts), dan is sporten toegestaan. De eerste 2-3 dagen wel op een lager pitje.
  2. Als de ziekteverschijnselen (ook) onder de nek zijn, zoals hoesten, kortademigheid, spierpijn in armen en benen e.d., dan is het advies om niet te sporten.

Dat dus.

Al ben ik er ook van overtuigd dat je zelf wel het beste aanvoelt, wat wel of niet goed is voor je lichaam. Als je écht eerlijk bent tegen jezelf bent. En dat schuldgevoel? Dat blijkt in dat geval totaal nutteloos en kan je gerust negeren.

Foto’s door @Renee Tijdink fotografie

4 Comments

  • Margon | notanotherfitgirl

    Beterschap!!
    Heel herkenbaar wat je schrijft. Ik zou vandaag Rondje Bergen lopen, als testmoment richting mijn eerste halve marathon in januari. Maar vorige week kwam er een keelontsteking om de hoek zeilen en dus bleef ik thuis. Met een dekentje op de bank, licht gefrustreerd door alle leuke en enthousiaste foto’s en berichten die overal voorbij kwamen. Dit testmoment heb ik gemist, maar zolang de koorts echt wegblijft ga ik komende week gewoon zelf testen!

    • Erlinde

      Dank je wel Margon! Ah.. ja wat balen ook voor jou. Maar verstandig. En dat testmomentje komt nog wel. Eerst fit worden. En dan.. op naar je halve marathon!!

  • sanne

    Sip Erli maar volgens mij een wijs besluit. Je bent al zo’n (sport) topper, goed luisteren naar je lijf maakt dat je alleen nog maar verder gaat komen! Gaat het inmiddels weer beter? liefs!

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

11 − elf =