Next adventures: The best is yet to come

Nog 1 week en dan ga ik beginnen. Aan mijn eerste triathlon. Ik heb gemixte gevoelens. Ik heb er zin in, maar ik ben ook een beetje bang. Vooral voor de start. Met een paar honderd man het water in. Mensen die dwars over elkaar heenzwemmen, benen die je zwembril aftrappen, ondergeduwd worden door maaiende borstcrawlarmen, het klinkt allemaal niet zo aanlokkelijk. Of het echt zo erg is? Dat weet ik volgende week zondag. Daarna heb ik ook het antwoord op de belangrijkste vraag: Ben ik nu hooked? Ga ik verder met triathlon?

Verslaafd?

Wat voor mij begon als een eenmalig project; Start2tri: trainen voor 1/8 triathlon, lijkt nu steeds minder een eenmalig project te blijven. Martijn van TVA (Triathlon Vereniging Arnhem) waarschuwde me al van te voren. “Pas op, het is is verslavend” waren zijn woorden. En verslavend is het zeker. Leuk ook! En afwisselend…

Tot overmaat van ramp begon Sanne pas geleden over het samen meedoen aan de hele triathlon in 2018. Een IRONMAN: 3,8 km zwemmen, 180 km fietsen en 42 kilometer hardlopen. In 1 wedstrijd. Gekkenwerk. Helaas zit er wat dat betreft ook een steekje los bij mij. Het zou het me niet verbazen dat ik me laat overhalen. Maar hopelijk kan ik het nog even (een paar jaartjes) uitstellen 😉

Next adventures

Wat wel vaststaat is mijn wedstrijdagenda voor de komende weken. In het verleden deed ik veelal de lange afstanden (marathons), maar het nadeel daarvan is dat je veel tijd nodig hebt om te herstellen. Voorlopig richt ik me op de korte afstanden. Voordeel is dat ik aan meer evenementen kan meedoen.

Strongman Run 3 september

Na de triathlon is de eerstvolgende uitdaging de Strongman Run in Hellendoorn op zondag 3 september. Ik doe daar de 12 km met 31 obstakels voor de ‘fun’ en niet voor een snelle tijd. Wel hoop ik dat mijn freerunclinic en survival training zijn vruchten hebben afgeworpen en ik zonder kleerscheuren de hindernissen kan nemen. Als je ook mee wilt doen, dan kan dat. Er zijn nog kaarten.

Jungfrau Marathon 9 september

Neeeeee, ik ga niet voor de hele marathon. Maar met een team van 4 (Asicsfrontrunners) lopen we de Jungfrau Marathon in Zwitserland. Een estafette race dus. Ieder neemt een deel van de marathon voor zijn/haar rekening. Ik mag het laatste en steilste stuk doen. Qua afstand is het ongeveer 10 km. Qua hoogtemeters is het wel pittig. Ik heb geen exacte cijfers paraat, maar wat ik wel weet is dat het alleen maar bergop is. Geen laffe heuvel, maar een echte Zwitserse berg. Het schijnt in ieder geval een mooi feest te zijn en die race is natuurlijk in de meest fantastische omgeving. Ik heb er heel veel zin in!

 Dam tot Damloop 17 september

Op zondag 17 september is vervolgens een van de meest populaire hardloopwedstrijden van het jaar: de Dam tot Damloop. Vorig jaar was ik er voor het eerst bij en ik vond het top; met maar liefst 50.000 hardlopers en 250.000 toeschouwers is de Dam tot Damloop een hardloop event om niet te missen. De sfeer en het weer waren geweldig vorig jaar en hopelijk is dat in 2017 ook het geval. Waar ik vorig jaar mijn hand niet omdraaide voor een 16 kilometer, is dat nu plotseling een hele afstand. Gelukkig heb ik nog even om te trainen. De startbewijzen voor dit evenement zijn helaas uitverkocht, maar wil je echt graag meedoen, dan kan je via startbewijshulp bijv. vast nog wel een startbewijs bemachtigen.

En hoe verder?

De eerste 3 weken zitten dus al vol na de triathlon. Daarna staat er ook nog een cross-duathlon op de planning (waarover later meer). En dan? Verder met de triathlon? Of houd ik het zwemmen voor gezien en blijf ik vooral hardlopen, racefietsen en mountainbiken? Op dit moment is het nog te vroeg om daar iets zinnigs over te zeggen. Eerst volgende week maar eens over de finish van de sprinttriathlon zien te komen!