Giveaway

Winactie: Mijn reis met Gobi

400 km hardlopen is ver. Helemaal als je 400 non-stop moet hardlopen door de Gobi Woestijn. En daar maar 149 uur voor hebt. Wie doet dat überhaupt? 400 kilometer non-stop rennen? Dat vraag je je misschien af? Nou Dion Leonard – een 41-jarige Australiër die in Schotland woont – deed dat. Hij nam in deel aan de Ultra Trail Gobi. Een wedstrijd in een adembenemende omgeving in China.

Ultra Trail Gobi

Deze trail is een extreme uitdaging en speelt in op de ’trend’ dat hardlopers steeds vaker experimenteren hoe ver ze fysiek kunnen gaan. Want ben je -als hardloper- eerst nog onder de indruk van een marathon, al snel wil je meer. Misschien sneller. Maar de kans is groot dat je verder wilt. Verder dan de marathon afstand (42 km). Een ultra dus.

Non-stop-race

De Ultra Trail of the Gobi (UTG) is de overtreffende trap. De race beschrijft zichzelf als een 400 km (250-mijl) non-stop, self-navigated, self-supported race. Het is een exclusieve race waar maar 50 mensen aan mogen meedoen. De route is enigzins gebaseerd op de reis van een zevende-eeuwse boeddhistische monnik Xuanzang (die reis duurde enkele jaren), passeert de route een echt onherbergzaam terrein in de provincie Gansu. In zijn archieven beschrijft Xuanzang het als een plaats met “niets dan dor zand en droge rivierbeddingen”, waar “als het heet is, de hitte je als een vlam doet scheuren; als het koud is, snijdt de wind je vlees als een mes “. Niet echt aanlokkelijk. Zou je denken.

Mijn reis met Gobi

Dion Leonard, dacht er anders over en nam deel deze extreem zware wedstrijd. En hij schreef er een boek over: Mijn reis met Gobi.

” Tijdens de race kwam hij een zwerfhondje tegen. Het hondje rende met hem mee, en Leonard, die zich normaal gesproken uitsluitend met winnen bezighield, merkte dat zijn houding veranderde. Niet alles draaide meer om hem en de wedstrijd: de zorg voor het zwervertje werd ook belangrijk voor hem. Ter plekke besloot hij Gobi, zoals hij het hondje noemde, mee naar huis te nemen – een beslissing die zijn leven zou veranderen.

“In ‘Mijn reis met Gobi’ vertelt Leonard over zijn moeilijke jeugd, over zijn fascinatie voor extreme sporten en over wat zijn vriendschap met Gobi voor hem betekent. Dit ontroerende verhaal gaat over hoop en veerkracht, en het bewijst dat honden en mensen echt elkaars beste vrienden kunnen zijn” aldus de beschrijving van het boek.

Win!

Ben je benieuwd naar dit waargebeurde verhaal en wil je dit boek winnen? Laat dan onderaan in deze blogpost een reactie achter en like Runwaygirls op Facebook en/of Instagram. Meedoen kan tot en met woensdag 28 maart a.s. De winnaar krijgt persoonlijk bericht en het boek toegestuurd.

15 Comments

  • Gerard Schuurmans

    Alleen met wat ik nu net heb gelezen maak je mij al nieuwsgierig en ben ik zeer geïnteresseerd in het hele verhaal. Zelf ren ik ook altijd met mijn hond (Jambo) en moet er niet aan denken hem te missen. Het blijft iets speciaals zo samen op pad.

  • Edgar Bakker

    Ik herken de honger naar verder lopen. Na 4 marathons heb ik mijn zinnen nu gezet op een eerste ultra (volgend jaar Pasen, De Zestig van Texel). Maar ik verwacht (nu nog) niet dat het daarna nog verder moet ?. Wie weet denk ik daar na het lezen van dit boek anders over!

  • Myra Hijzen

    Voor mij is de marathon afstand voorlopig echt wel genoeg, maar ik vind het heerlijk inspirerend om te lezen hoe andere lopers wel zo’n enorme uitdaging aan durven. En wie weet, laat ik me door dit boek wel zo inspireren dat ik toch eens verder ga kijken dan die 42 kilometer…

  • Frank Harreman

    Gaaf zeg!! Begin maart mee gedaan met de Legends Trail. Uit moeten stappen op 150k door de tijdslimiet. Dit boek zal mij inspireren om volgend jaar wel de finish te halen, en misschien later als ik groot ben…

  • Patrick

    Dit is natuurlijk een boek voor iedereen, niet alleen voor hardlopers maar ook voor niet-hardlopers. Een bijzonder verhaal waarover ik al een aantal artikelen gelezen heb. Zou super zijn om het complete verhaal te kunnen lezen!

  • Eleni

    Nu ik net de docu over de The Barkley Marathons (een extreme ultra in de VS) heb gekeken, raak ik gefascineerd door mensen die zulke extreme afstanden willen volbrengen. Heel benieuwd naar dit boek dus!

  • Sharon van den Dungen

    Leuk leuk leuk! Bij ons in de familie gaan de boeken langs iedereen zodra je hem uit hebt, dus het boek zal straks een soort ‘familie-ultra’ ondergaan ? Ik ren samen met mijn moeder en man, maar lang niet deze afstanden. Desondanks spreekt het verhaal me erg aan. Misschien omdat wij ook elkaar nodig hebben voor het plezier, motivatie en het maatjesgevoel, alleen hebben wij elkaar dan niet getroffen in de woestijn….

  • Jolanda

    Ik sport zelf ook met mijn hondje, (agility en hardlopen) maar dit verhaal is zooo bijzonder. Ik zou het boek graag lezen. Toevallig tipte een vriendin vandaag dat dat boek echt iets voor mij is. Ik krijg nu al kippenvel.

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

dertien − elf =