Trail Time: StuwwalTrail Raceverslag 2014

Dit is zwaarder dan het lopen van een marathon, zuchtte iemand naast me toen we gisteren wéér een heuvel op moesten tijdens de Stuwwaltrail in Oosterbeek. Dat het zwaarder is dan een marathon geloof ik niet helemaal, maar zwaar was het zeker.

Genieten?

Omdat het de eerste keer was dat ik überhaupt een trailwedstrijd liep had ik geen streeftijd, maar wilde ik vooral heelhuids over de finish komen en ‘genieten’. Heelhuids over de finish komen is gelukt, maar of ik heb genoten? Om eerlijk te zijn vond ik het op een aantal momenten echt verschrikkelijk en vroeg ik me af waarom ik mezelf dit in hemelsnaam aandeed. Maar dit soort gedachten schieten wel vaker door mijn hoofd tijdens een wedstrijd. Het is verschrikkelijk, maar zodra je over de finish bent was het fantastisch. Vreemd toch?

De eerste kilometers

De eerste 5 kilometers van deze verschrikkelijke/ fantastische trail, gingen in -voor mijn doen- een prima tempo (5:40 gemiddeld), want deze kilometers waren nog behoorlijk vlak. Daarna heb ik direct heel veel tijd verloren, want er was een grote opstopping ontstaan voor de eerste echte klim (met trap). We moesten wachten en gingen in een slakkengang omhoog. Wat daarna volgde was klimmen en dalen in een dramatisch laag tempo (wat vooral aan mezelf lag)

Still water runs deep

En ook al had ik geen streeftijd, ik ging er wel vanuit dat ik na 2:15 wel over de finish zou zijn. (Maar of dat is gelukt…kom je later te weten). Vooral de eerste helft van de trail had ik het erg warm en had ik veel dorst. Ik had m’n Nathan Water Belt omgedaan, en wat was ik daar blij mee. Ik zat te twijfelen of ik wel een drinkgordel om zou doen omdat het misschien wel heel irritant zou zijn met trailen, maar hij zat prima gelukkig.

Motivator

Op ongeveer 10 kilometer was al mijn water op en snakte ik naar de waterpost die bij 12 km zou staan. Bij het oversteken van de weg stond een superenthousiaste vrijwilliger, die mij koekjes, snoepjes, energie en een masseur beloofde op 12 km. Hij was echt een ster in motiveren. Eigenlijk zou hij motivatieteksten moeten opnemen, die je dan op je mp-3 speler tijdens een wedstrijd kan afspelen.

Fata morgana

Voor het waterpunt kreeg ik het nog voor elkaar om verkeerd te lopen. AAAGGH, het zal ook eens niet. De route was echt heel goed aangegeven, maar toch ging er even iets mis. Ik liep braaf achter mijn voorgangers aan, maar die gingen links terwijl we rechts moesten. Weer slipte de tijd weg. Maar toen..een fata morgana? Nee het was echt het waterpunt. En er was niet alleen heel veel water en energiedrank, maar ook kruidkoek, pinda’s, zoute sticks, stukjes sinaassappels, bananen, rozijntjes, winegums. Nice!

Downhill

Iedereen was heel relaxed en nam even goed de tijd om de drinken. Dat was zo anders dan bij wegwedstrijden. Ik kon er toen weer even tegen aan en toen moest ik nog ‘maar’ 6,5 kilometer. Deze hoogtemeters waren minder zwaar dan ervoor, maar desondanks moest ik tussendoor wel vaak wandelen. Ik kreeg mijn ademhaling niet onder controle, dus ik moest echt een tandje terug, nou ja 3 tandjes. Het enige wat me wel meeviel aan de trail waren de afdalingen. Ik had verwacht, dat het modderig en lastig zou zijn, maar dat was niet het geval en ging goed. Ik was blij dat ik geregeld met Arnhem Loopt meedoe met een trailrun, want m’n afdaaltechniek was wel prima (al zeg ik het zelf..en misschien is ie waardeloos, maar het voelde lekker)

Biertje?

De laatste 6,5 kilometers duurde zoooo lang. Wel was het laatste stuk zoooo mooi. Dat gold eigenlijk voor de hele route, maar ja dat genieten hè, dat was toch wat lastig deze eerste keer. Maar goed, eindelijk was daar de laatste kilometer. En toen de FINISH. Als beloning een Erdinger Alkoholfrei. In Berlijn (na de halve marathon) smaakte die heerlijk, maar nu minstens zo goed. Nog nooit heb ik zo lang gelopen en zeker niet over 19 km (2:24 min stonden op de klok, bar en boos;-)- Maar bij trailen mag je gelukkig altijd zeggen: “het ging om de beleving en niet om de tijd”. Stuwwaltrail…Geschafft!

Next

En nu? Een nieuwe uitdaging voor Stefanie en mijzelf, maar daarover later meer! Dat wordt nog veel gekker, dus dat wordt trainen voor ons deze zomer!

Xoxo Erlinde (& Stefanie)

N.B. Voor de StuwwalTrailers: Op deze website kun je een link met veel (gratis) foto’s vinden van de lopers van de StuwwalTrail!