Health,  Roadrunning,  Tips & Tricks

Sportmedisch inspanningsonderzoek Papendal

Het stond al een tijdje op ons verlanglijstje: een sportmedisch inspanningsonderzoek. Door velen gezien als de ‘APK keuring’ voor de sporter. Maar zo’n test vertelt je niet alleen iets over je conditie, je krijgt ook essentiële gegevens voor je (marathon-)training. Voor ons een ‘must’, want voor onze tweede marathon willen we op een efficiënte en juiste manier trainen. Daarom werden we op Sport Medisch Centrum Papendal binnenstebuiten gekeerd en renden -totdat we niet meer konden- op de loopband.

SMCP

Op 18 november werden we om 13:00 uur verwacht bij het Sport Medisch Centrum Papendal (SMCP) voor onze test. Dat wil zeggen: een inspanningstest met ademgasanalyse op de loopergometer (loopband). Maar ook zou een onderzoek van het ‘houdings- en bewegingsapparaat’ plaatsvinden. Dat klinkt wel mooi, maar we vonden het wel een beetje spannend. Want rennen op een loopband, aan allerlei apparatuur gekoppeld, met een kapje op je mond, gaat dat wel goed komen?

Untitled design-6

Getrouwd stel

We werden opgehaald door sportarts Arjan Kokshoorn. Hij liet aan ons de keuze of we alles samen wilden doen of het onderzoek liever alleen wilde ondergaan. Volgens de arts deden echtparen bijvoorbeeld, het onderzoek vaak wel gezamenlijk. En aangezien wij ook net een getrouwd stel zijn, wilden wij ook wel samen ;).

Medische achtergrond & doelen

Het onderzoek begon met een gesprek met de sportarts. Van te voren hadden we al een uitgebreide vragenlijst beantwoord. Hierdoor kreeg hij inzicht in onze medische situatie, onze sportieve achtergrond en of er in de familie bijvoorbeeld hartklachten zijn. Verder bespraken we (medische) bijzonderheden en onze doelen: de Rotterdam en de Mont Blanc Marathon.

Lichamelijk onderzoek

Daarna volgde een lichamelijk onderzoek. Er werd gekeken naar onze bekkenstand, wervelkolom, gewrichten en spieren. Stefanie had nog niet zo lang geleden last van een runner’s knee, dacht ze. Maar het bleek te gaan om een springers knie (jumper’s knee dus). Qua naam een subtiel verschil, maar qua diagnose duidelijk iets anders. Goed om te weten waar ze nou eigenlijk écht last van had.

12274661_822395771219387_1867320784873244636_n

ECG

Na het gesprek en onderzoek door de sportarts was het tijd voor actie. We mochten om beurten op de loopband voor de inspanningstest. Maar eerst werd onze bloeddruk, gewicht, lengte en vetpercentage gemeten. Ook werd er een filmpje van het hart in rust gemaakt, een zogenaamde rust-ECG. Op een ECG wordt gekeken naar het hartritme en er kunnen bepaalde hartaandoeningen worden opgespoord.

Maximale hartslag

Naar niet alleen in rust werd er een hartfilmpje gemaakt. Ook tijdens inspanning werd ons hart gecontroleerd en gemonitord. Hierdoor kwamen we ook onze maximale hartslag te weten.

12308733_822395667886064_5332208485471798604_n

Ademgasanalyse (VO² max)

Naast de inspanningstest (hartfilmpje) hadden we een ademgasanalyse. We moesten een masker op zodat onze VO2max kon worden vastgesteld. VO2max is de maximale hoeveelheid zuurstof die je kan opnemen tijdens een maximale inspanning. Je maximale zuurstofopname zegt iets over aanleg voor duursport en getraindheid. En daarnaast kwamen we te weten waar ons omslagpunt lag. Het omslagpunt is de ‘verzuringsdrempel’. Zolang je onder deze drempel blijft, zal zich geen melkzuur in de spieren ophopen. Dat betekent dat je de sportieve activiteit dan lange tijd vol kan houden.

Aan de hand van de hartslag bij dit omslagpunt kan de sportarts de trainingszones berekenen. Dat is belangrijk voor ons. Want hierdoor kunnen we gericht en in de juiste zone’s trainen voor de marathon van Rotterdam.

Maximale inspanningstest loopband

Stefanie mocht het spits afbijten voor de inspanningtest op de loopband. We begonnen bij een snelheid van 8 km/u. Na 4 minuten op deze snelheid te hebben gelopen, werd na 1 minuut de snelheid met 1 km/u verhoogd. Het doel was om door te gaan totdat we echt niet meer konden, maar de bedoeling was wel dat je de snelheid in ieder geval 1 hele minuut kon volhouden.

12274703_822395437886087_6101860352168916482_n

Ego minuutje

Dokterassistente Linda van Son, die de test met ons deed, vertelde dat mannen over het algemeen streberiger zijn dan vrouwen en dat voor mannen vaak een “ego minuutje” geldt. Dus mannen gaan vooral nog iets langer door, om toch te kunnen zeggen dat ze een hogere snelheid hebben bereikt dan de buurman.

Stefanie

Stefanie ging lekker op die loopband. Wel moest Linda haar er vaak op wijzen dat ze niet tegen de voorkant van de loopband aanliep (door het masker zie je wat minder goed). Bij de snelheid van 15 km/u mocht Stefanie gaan nadenken of ze nog een minuut verder wilde op 16 km/u.

En dat deed ze! Na een minuut op 16 km/u was het voor haar genoeg geweest en mocht ze herstellen.

Erlinde

Daarna was Erlinde aan de beurt, zij had het grote voordeel dat Stefanie als eerste was geweest. Zij wist dat 16 km/u dus wel haalbaar zou moeten zijn. En inderdaad, dat lukte. Daarna plakte zij er nog een “ego minuutje” aan vast en liep ze de laatste minuut op 17 km/u. Leuk natuurlijk, maar uiteindelijk gaat het niet zozeer om de maximale snelheid, maar om de V02 max en het omslagpunt.

12291792_822395147886116_7990751967994467818_o

Mogen we blijven lopen?

Na de inspanningstest bespraken we de resultaten met Arjan. Met onze VO2 max zit het wel snor! We hebben aanleg voor duursporten en kunnen gelukkig blijven doorrennen. We hoeven dus niet over te stappen naar een andere sport, zoals curling. 😉 Wel kwam ons omslagpunt relatief snel en zouden we ons na de marathon(s) wat meer kunnen richten op het verbeteren van onze basissnelheid. Maar eigenlijk het allerbelangrijkste is toch het feit dat we sportmedisch in orde zijn.

Conclusie

Al met al vonden we het een super interessante en leerzame middag. We zijn veel te weten gekomen over ons eigen lichaam en hebben nu essentiële gegevens waarmee we verder kunnen trainen richting de marathon van Rotterdam. Want op gevoel trainen is leuk, maar de wetenschap achter de sport heeft zeker meerwaarde.

Pass that test!

Hoewel er natuurlijk verschillen tussen ons zijn, zijn we op een aantal punten ook gelijk. Afhankelijk van onze ambitie is er enige ruimte voor verbetering op ons vetpercentage. Ook mag onze basissnelheid best omhoog. Hoewel we wat zenuwachtig waren voor het onderzoek, bleek dat helemaal niet nodig. We zijn blij met de resultaten van de test en geven onszelf de P (van Pass & Prima). Met alle mogelijkheden om vooral door te gaan en verder te trainen.

Ook een inspanningstest?

Ben je nieuwsgierig geworden en zou je ook wel eens zo’n inspanningstest willen doen? Dat kan natuurlijk. Want niet alleen topatleten, maar ook recreatieve lopers (zoals wij dus) kunnen terecht bij het SMCP. Goed om te weten is dat je verzekeringsmaatschappij de kosten van de inspanningstest waarschijnlijk vergoedt. Dat geldt alleen als je aanvullend verzekerd bent. Afhankelijk van je polis, worden de kosten geheel of voor een groot gedeelte vergoed.

Wil je meer weten? Kijk voor meer informatie over de test op de website van Sport Medisch Centrum Papendal.

One Comment

  • Bianca

    Wat leuk om dit te lezen!! Ik heb gegoogeld op fietstest en kwam dit stukje tegen. Vanmiddag ga ik samen met mijn vriend naar Papendal voor een inspanningstest met ademgasanalyse. Vind het toch best super spannend en was daarom op zoek naar wat info en dat vond ik (uiteraard) op jullie site 🙂 Bedankt dat jullie je ervaring hebben gedeeld, ook al is het al een paar jaar geleden voor jullie, het is nog steeds inspirerende tekst 🙂 sportieve groetjes van Bianca Kalksma/eachdayisunique

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

1 + 7 =