Raceverslagen,  Trailrunning

Race verslag: Gelre Jutbergtrail

We blijven er maar mee komen, met die raceverslagen. Het is de afgelopen tijd iedere week raak 🙂 Al hadden we vorige week geen echt raceverslag omdat we de Groet Uit Schoorl run niet daadwerkelijk hadden gelopen. Maar gisteren deed Erlinde wel ‘echt’ mee aan een wedstrijd. De Gelre Jutbergtrail in Dieren. En met succes, want ze stond op het podium. Maar hoe ging de blubberige weg ernaar toe?

Bring your own sunshine!

Net als vandaag zou zaterdag een grijze en regenachtige dag worden. Dat zijn niet de leukste omstandigheden voor een training en ook zeker niet voor een wedstrijd. Een zonnetje maakt de wereld zoveel leuker. Maar de weergoden zijn dit jaar enorme eikels. Als ik moet trainen (o.a. in het weekend) regent het pijpenstelen. Zit ik op kantoor, schijnt de zon en ben ik jaloers op de mensen die wel lekker kunnen lopen.

Start

Hoe dan ook. Het weer was niet best zaterdag. Maar wonder boven wonder was het wel droog tijdens mijn 8,1 km trail. Om 11:00 uur was de start van de trailwedstrijd. Alle afstanden (32, 16 en 8 km) gingen tegelijkertijd van start.

Happyrunner

Dat ik had gekozen voor 8,1 vonden sommigen wat verbazingwekkend. Ik ben immers aan het trainen voor een marathon waarbij ik dus lange afstanden moet lopen. Dat klopt wel. Maar tussendoor loop ik natuurlijk ook kortere afstanden. En met Running Improvement doen we bijvoorbeeld ook wel eens een heuveltraining. Maar in plaats van een heuveltraining had ik voor deze trail gekozen. Trails zijn mijn favoriet, ik word er altijd blij van. En gold dat ook voor deze Gelre Jutbergtrail?

Aangepast parcours

De organisatie liet voor de start weten dat ze genoodzaakt waren om het parcours wat aan te passen in verband met de schade voor de natuur door zoveel hardlopers in deze natte omstandigheden. Hierdoor scheen er een mooi stuk van het parcours verloren te zijn gegaan. Jammer, maar begrijpelijk. Nog steeds ben ik tijdens een trail bang om verkeerd te lopen, dus ik probeerde uit te vogelen wie de 8 km liepen en ik daar achteraan zou kunnen rennen.

Route

De angst om verkeerd te lopen, was in dit geval volkomen onnodig. De route stond heel goed aangegeven en waren voldoende vrijwilligers ingezet om op de lastige punten de weg te wijzen. Goed georganiseerd dus. De eerste kilometers wist ik dat er 2 dames voor mij liepen. Van één van die dames wist ik dat ze de 16 km deed. Die eerste 2 dames waren erg snel, ik kon ze niet volgen. Daarna werd ik ingehaald door een ‘roze’ dame.

Gelre Jutbergtrail

Roze haas

Zij deed me aan de achterkant een beetje denken aan Stefanie. En het kon toch niet gebeuren dat ik er hier uit werd gelopen door ‘Stefanie’ 😉 In de achtervolging dus!

De ondergrond in het bos was nat, glad en zwaar. Mijn enkels en kuiten hadden het moeilijk. Maar ik kon goed meekomen in de kielzog van de roze dame. Vasthouden nu. Na een kilometer of 4 stond er een drankpost. De mensen voor 16 km en 32 km gingen rechtdoor en de lopers voor de 8 km, moesten rechtsaf. En mijn roze haas bleek gewoon 16 km te lopen. Die was ik dus kwijt 🙂

1,2 of 3

Nu liep ik of voorop, of als tweede dame. Met mijn tijden hield ik me niet enorm bezig. Ik probeerde wel door te lopen, maar vooral ook heel te blijven. Totdat ik weer werd ingehaald door een dame. Jemig alweer. In tegenstelling tot de roze dame kon ik deze dame niet volgen. Ik besloot haar maar te laten gaan en mijn eigen ding te doen. Maar vanaf nu mocht ik niet meer ingehaald worden door een dame, besloot ik.

Podium

En zo geschiedde. Terwijl ik de laatste meters voor de finish altijd wil sprinten, lukte dat nu totaal niet. Mijn benen waren te zwaar. Maar ik kwam als derde dame over de finish. Dus mocht ik het podium op. Karen Wijlaars (niet de minste, o.a. 3e op het NK Cross Masters in 2013) was eerste. De tweede plek was voor Marlies van Breen. En ik was dus derde.

Conclusie

Al met al vond ik het een leuke wedstrijd. Het parcours van de 8 km had wel de nodige klimmetjes, maar het deed me meer denken aan een cross. Wat wel een tof trail element was, was de ‘watercrossing’. Want natte voeten horen er wel bij tijdens een trail. De route was perfect aangegeven. Volgens mij waren de drinkposten ook in orde, al heb ik daar geen gebruik van gemaakt. De organisatie was top en de sfeer bij AV Gelre ook.

In de kleedruimtes en op de WC’s was het voor de start nogal druk. Maar what’s new? Dat is eigenlijk altijd zo bij een wedstrijd. Ik was super blij met mijn prijs: Een mooie bos bloemen en een bioscoopkaartje. Die ga ik volgende week gebruiken om naar de Revenant te gaan. Die wordt gelijk goed besteed dus.

Foto credit: JimJimiz

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

20 − 6 =