Ode aan de vrouwen (op de) fiets!
Er zijn relatief weinig vrouwen in de wielersport, maar Sanne en ik zijn zeker niet alleen. Toprensters, recreatieve rensters, BMX’ters, mountainbikesters en ga zo maar door. Als ode aan de vrouwen op de fiets heeft de sportbond (KNWU) de maand juli 2019 uitgeroepen tot ‘vrouwenmaand’. Ik draai het om en breng deze maand een ode aan de (vrouwen)fiets. Ik heb er namelijk 4! Waaronder een stadsfiets. Dus die telt niet echt. Want welke Nederlandse vrouw heeft nou geen stadsfiets?
Maar goed, een ‘sportfiets’ is dus een ander verhaal. Minder dames hebben bijvoorbeeld een racefiets en/of een mountainbike in hun bezit. Dus, ben je nieuw in de wielersport of draai je al een tijdje mee en ben je nieuw aan een nieuwe fiets? Dan kan deze blog wel eens van pas komen.
1. Mountainbike
Mijn liefde voor fietsen begon bij de mountainbike. Het is misschien al wel 15 jaar geleden dat ik regelmatig op de MTB sprong. Ik wist er geen fluit van, aan onderhoud van mijn cheap ass fiets deed ik niet maar in natuurgebieden -zoals Lochemse berg- crossen vond ik geweldig.
Mijn mountainbike hing ik aan de wilgen toen ik begon met hardlopen. Het kwam er niet meer van. Totdat ik in april 2017 een blessure kreeg tijdens het trainen voor de marathon. Ik mocht 6 weken niet lopen, dus toen ‘moest’ ik wat anders en dacht ik weer terug aan de mooie tijd van weleer op de mountainbike. Ik kocht een MTB en kreeg de smaak weer te pakken.
Arnhem is zeker niet verkeerd om te fietsen maar ja, bergen zijn er niet. Dus begon het al snel te kriebelen om het ook eens in de Ardennen te proberen. En in een bikepark in Winterberg. Gaandeweg kwam ik erachter dat er ontzettend veel disciplines zijn met even zo veel verschillende soorten MTB’s. Grofweg kun je het opdelen in de volgende categorieën:
Cross Country/XC
Cross Country racing is de meest populaire mountainbikediscipline en ook het minst extreme. XC-racen is (ook) een Olympische discipline waarbij deelnemers van punt tot punt racen in gedefinieerde parcourssecties in de snelst mogelijke tijd. Fietsen in Nederland is kun je wel scharen onder de Cross Country. Met een hardtail mountainbike kun je hier prima uit de voeten. Dat is het lichtste type mountainbike. Hiermee kun je snel accelereren en klimmen. Ik heb een hardtail mountainbike van voor dames van Cube (Access WS C:62 SL uit 2018). Om ruimte te besparen hangt de MTB in onze berging.
Enduro / All-mountain
Enduro (ook bekend als all-mountain) is een wat avontuurlijke tak van de mountainbikesport. Enduro-tracks zijn technischer dan XC, met grotere drops en jump-secties. Enduro-rijdsters kiezen over het algemeen voor volledig geveerde fietsen met bredere banden, langere veerwegen achteraan en langere veerwegen op de voorwielophanging.
Downhill
Nog een tandje ruiger is de ‘downhill’ discipline. Denk aan steile single-track afdalingen met bijvoorbeeld rockgardens en flinke drops. Een downhill fiets heb ik niet, maar ik huur een downhillfiets bij bikepark Winterberg, of elke ander bikepark, als ik daar heen ga. En niet alleen de fiets huur ik, ook een fullface helm én lichaamsbescherming!
2. Racefiets/ Wegwielrennen
Wielrennen is de bekendste en de meest populair tak van de wielersport. Momenteel is iedereen natuurlijk in de ban van de Tour de France. De (meerdaagse) tour voor vrouwen is er helaas nog niet.. maar dát dichterbij dan ooit, als we de organisatie mogen geloven. Ik ben mijn hart ook verloren aan het wielrennen, al heb ik nog geen wedstrijd gefietst. Maar mijn racefiets gebruik ik wel tijdens triathlonwedstrijden. Ik heb een dames racefiets van Cube (Axial WLS GTC Pro Carbon 2017)
3. Triathlonfiets
Ik ben superblij met mijn racefiets, maar met mijn triathlonambities van dit en komend jaar, wilde ik niets liever dan een ‘echte’ triathlonfiets kopen. Ook wel tijdritfiets (TT fiets) genoemd. Het is een wereld van verschil met de een racefiets. Want deze bike is speciaal ontworpen en gebouwd voor de individuele tijdrit of triathlons waar niet gestayerd mag worden (dus profiteren van de kielzog van iemand anders).
Aerodynamisch
De triathlonfiets heeft een ligstuur. Dit zorgt voor een aerodynamische houding. Je creëert zo een lagere luchtweerstand, waardoor je dus sneller gaat. Mijn nieuwe triathlonfiets (Cube Aerium Race Carbon) haalde ik op mijn verjaardag op. Dat betekent dat ik de fiets nu zo’n 2 weken heb. Ik kan er nog niet heel veel over zeggen en deze ’topmachine’ verdient een eigen blog! Dus daarover later meer..
