Marathon Motivatie: Hoe train je voor de marathon met een gezin en een baan?

We kunnen er niet omheen: Het trainen van en marathon kost tijd. Veel tijd. En voor veel moeders (en vaders) is dat een reden om af te zien van het lopen van een marathon. Want valt een gezin met kinderen en een baan wel te combineren met een strak marathon trainingsschema? Susan Gerritsen bewees dat het heel goed mogelijk is. Zij heeft een baan en een gezin van 3 jonge kinderen, maar ze liep dit jaar de marathon. Lees mee hoe Susan dat voor elkaar kreeg en of ze opnieuw een marathon gaat lopen.

Susan, wij kennen je natuurlijk al iets langer door de trainingen van Running Improvement. Maar kun je iets meer over jezelf en over jouw gezin vertellen?

Ik ben Susan Gerritsen. Marco en ik hebben drie dochters, een meidenhuishouden! Zara (11), Roos (8) en Juul (7). Ik werk 2,5 dag bij MDH-uitgeverij in Doetinchem. Als vormgever maak ik kranten en advertenties op voor o.a. theater-, voetbal-, vrijetijdskranten. Marco werkt als projectmanager bij Eneco in Rotterdam. Omdat hij in het westen zit, is onze planning strak. Een hele organisatie dus.

Hoe lang doe je al aan hardlopen?

Na de geboorte van mijn dochter in 2007 ben ik bij de atletiekvereniging Ciko gaan lopen. Lekker crossen, vooral duurloopjes van 10 kilometer door de bossen en Rosendaalsevelden.

Duurloopjes van 10 km. Dat is wel wat anders dan 42 km. Waarom wilde je eigenlijk een marathon lopen?

Op een gegeven moment begon het te kriebelen. Ik luisterde altijd vol bewondering naar marathonlopers, die emotie wat je daar dan bij voelde, dit moest iets geweldigs zijn! Ooit wilde ik een marathon lopen, uit mijn comfortzone en mijn doel aftikken. Maar ik wist echt niet waar ik moest beginnen, ik had zoveel vragen. Kan ik het wel of is dit puur bluffen? En, waar sta ik eigenlijk?

Herkenbaar! Het is lastig om alles alleen te moeten uitvogelen qua training, voeding enz. Maar hoe ging het verder?

Op dat moment kwam ik Martijn van Running Improvement tegen op een feestje. Daarna ging het snel. Ik heb me -nu precies een jaar geleden- aangesloten bij Running Improvement. Dat was het begin van een heleboel uitdagingen. Bij de enthousiaste, fanatieke en energierijke lopers voelde ik me direct thuis. En de trainers Kees en Chris weten van aanpakken!

Welke marathon heb je gelopen? En… hoe was het?

In april 2015 liep ik de Marathon in Antwerpen, een geweldige beleving!! Heel pittig, na 30 km vond mijn knie het mooi geweest. Die zat vast. Op dat moment kwam coach Kees in zicht. Hij benadrukte dat ik rustig moest door dribbelen, dat ik de tijd uit mijn hoofd zetten. Zijn opbeurende woorden sleepte me door dat laatste zware deel heen. Ik moest metaal sterk zijn, alle trainingen kwamen in gedachten voorbij.

Ik dacht alleen maar: “Ik heb hier niet voor niets naar toe gewerkt. Stoppen is nu geen optie. Mijn loopmaatjes wachten op me bij de finish”. Ondertussen om me heen kijkend, genietend van de aanmoedigen van de mensen en de muziek. Wat een euforisch moment, was dat. Zo dichtbij de finish. Wauw! En uiteindelijk haalde ik die eindstreep. Gelukt!!! En mijn matties ook.

Daarna gingen we even bijkomen in de Belgische pub. Ik kon geen woord meer uitbrengen. Ik was zo moe, zo blij. Tranen van geluk. Ik nam een colaatje in verband met de misselijkheid. De anderen zaten al aan de Belgische biertjes. Het maakte allemaal niet uit, de plak was binnen.

Geweldig! En hoe ging de weg ernaar toe? Had je een strak trainingschema?

Ja het was zeker een strak doordacht schema, samengesteld door trainers Kees en Chris. Het schema was mijn houvast en ik hield me ook echt aan. Puur onzekerheid van mezelf. De trainingen werden zwaarder en intensiever. Het kostte ook steeds meer tijd. De lange duurlopen deed ik vroeg in de ochtend. Ik kwam vaak een uur of 10 op zondagmorgen weer thuis en niemand had me gemist. Een goed begin en dan lekker ontbijten met de meiden, maar ik had ondertussen toch al gelopen.

Goed zeg, om die duurlopen zo vroeg ’s ochtends te doen! En hoe combineer je verder de trainingen met een gezin en een baan?

Het is een kwestie van goed plannen en een stuk discipline. Verder heb ik fijne mensen om me heen, die zo nu en dan bijspringen voor de meiden. Lieve opa en oma’s en buurtjes.

Wat vinden jouw kinderen ervan dat je zoveel loopt?

De meiden zien me veel in m’n sportkleren en vinden het meestal prima. Ze vragen ook vaak: Ga je nu alweer weg? Dat is niet fijn, maar ja, ben uiteindelijk wel leuker voor ze als ik mijn eigen ding doe. En ze begrijpen het ook wel weer, want ze voetballen en hockeyen zelf ook. Dit is trouwens ook iets dat Marco en ik stimuleren. En als ik onrustig ben, roepen ze al snel: “Ga maar ff lopen!”

En wat vindt Marco?

Marco vindt het allemaal mooi, hij gunt het me om mijn passie te volgen. Je bent immers niet alleen maar vriendin/moeder. Dat vind ik ook een dingetje. Daarom is het lekker om mijn eigen ding te kunnen doen. Dat geeft energie, wat ook weer doorwerkt thuis.

Waar liep je tegenaan tijdens de trainingen, wat vond je lastig?

Het is soms lastig dat de marathon voorbereiding veel tijd kost en dat er naast lopen ook nog een leven is, wat ook door raast. Het is bij ons een zoete inval van kinderen, familie, buren en vrienden. Een gezellige boel, er wordt flink geleefd en iedereen kan bij ons aan tafel aanschuiven. Dat kost wel veel energie allemaal. Het trainingsschema nakomen is dan een opgave, zeker als er 4 trainingen in de week staan.

Maar je gaat wel altijd braaf trainen?

Ja. Maar niet elke weersomstandigheid is fijn om te lopen hoor, dan voel ik me weleens zielig. Harde wind, regen, kou. Eigenlijk zoek ik dan liever de open haard op. Net als anderen, die dan lekker ’s avonds al lekker aan het relaxen zijn na een dag werken of wat dan ook.

Maar aan de andere kant, het is ook een levensstijl geworden. En ik geloof dat sporten me meer energie geeft, dan bankhangen. Je voelt je gezonder en kan veel meer aan.

Het is een verplichting wat je je zelf oplegt, dan moet je echt kijken of dat de moeite waard is. Je leert jezelf goed kennen. Dat betekent jezelf tegenkomen en nee durven zeggen. Want een schema is maar een schema. Verder heb je te maken de zorgjes van je kids, de omgeving en ga zo maar door. Maar juist daarom is een flinke training fijn, dan is er geen tijd om daarover na te denken. Dan ben je puur fysiek bezig.

Heb je nieuwe marathonplannen?

Ja zeker! Eerst de Rotterdam marathon in april 2016. Daarna een uitdaging van een heel ander kaliber: de Marathon du Mont Blanc. Een trail! Een mooi landschap en lekker in de natuur lopen. Het is een droom om daar te lopen.

Ga je in voorbereidingen naar deze marathons dingen anders doen?

Ik wil mijn lichaam sterker maken, door meer en gerichte krachttrainingen. Veel plank-oefeningen, heuvels en trappen trainen. Daarnaast wil ik me meer verdiepen in voeding, ook de voeding die ik tijdens de marathon moet nemen. Want soms krijg ik last van mijn maag, door de gelletjes. En ik wil kijken hoe ik daar beter mee om kan gaan. En last but not least: nog meer genieten van de nu-momenten tijdens het lopen.

Heb je nog tips voor vaders en moeders die ook de marathon willen lopen?

Durf de uitdaging aan te gaan. Volgens mij komt het nooit uit en tijd is er ook niet, maar het is een kwestie van plannen en volhouden. Weten dat het gevoel euforisch is als je bijna bij de finish bent!

Hoe kijk je er achteraf op terug?

Ik zie het als een mooie ervaring en beleving. De weg er naar toe is net zo belangrijk, als de dag zelf. Verder is het zo stimulerend en motiverend om bij een fijne groep te lopen. En al helemaal als je samen met Erlinde loopt. We trekken elkaar er mooi door heen. Knallen en lachen is ons moto. Zo nu en dan een traan. En die mannen van Running Improvement maar lachen! Nu samen trainen naar de volgende marathon, met Stefanie erbij. Heel fijn dat zij erbij is gekomen. En tot slot: “Door echt te luisteren naar anderen, komt er meer diepgang…. Hoe simpel kan het zijn”.

Lieve Suus, heel erg bedankt voor je mooie verhaal. We vinden het geweldig om met je te mogen trainen. Diepe buiging voor jou, je bent een topper! Op naar Rotterdam!