-
Samen uit Samen thuis 2.0: Winst op de Hivernal trail
Een dikke week geleden schreef ik nog over hoe het is om (bijna) altijd de langzaamste te zijn. Nu loop (lees: ploeter) ik met een glimlach op mijn gezicht de Wilhelminaberg van Landgraaf omhoog. Ik loop als eerste dame. En ook al zijn we pas 1 kilometer op weg, ik bedenk me er maar van te genieten zo lang als het duurt. Mijn lief, evenals vorige week weer mooi in de buurt. Deze ‘berg’ ken ik eigenlijk alleen maar van een klein afstandje. Ieder jaar kijk ik er exact 4 dagen tegen aan. Liggend in het gras, onder het genot van een biertje luister, danst en zing ik mee bij…
-
Samen uit, samen thuis? Tijdens de Polar Bear Trail!
Het is altijd zo’n dilemma. In hoeverre pas je je tempo aan, aan dat van de ander. Met regelmaat ben ik de langzaamste loper binnen het gezelschap waar ik mee op pad ben. Niet eens per se omdat ik niet vooruit te branden ben, maar meer omdat ik me blijkbaar graag omring met snelle mensen (lees mannen☺). Super gaaf, leerzaam en mooi natuurlijk om je op te kunnen trekken aan het niveau van anderen. De andere kant is dat ik mezelf daardoor ook nog wel eens voorbij loop. Probeer nog maar eens je eigen tempo te lopen op het moment dat er 10 man voor je wegstuiven, iets verderop op…
-
Wat doe je er under aan?
Stay cool … and warm…. De donkere dagen voor en na kerst… We zitten er midden in. Buiten is het koud en vooral nat, waarmee de tijd van lange tights en jasjes is weer aangebroken. Met name lange duurtraining vragen met dit weer om een beetje denkwerk alvorens je de deur uit gaat. Halverwege je training al drijfnat en koud zijn, daar zit niemand op te wachten. Anderzijds zorgt een laagje te veel soms voor een overproductie aan zweet. Zeker wanneer het gaat om regenjasjes. Overigens is er niets kleffer en plakkeriger dan de binnenkant van een regenjasje (hoe goed de kwaliteit ook is). Je kent het wel, zo één…
-
Shinen ondanks de winter
Afgelopen week vertoefde ik in Egypte. Voor het eerst (en laatst) in mijn leven was een all-inclusive resort aan de Rode zee een week lang onze uitvalsbasis. De keuze was ingegeven door de behoefte aan rust en mooi weer. Beide zijn gelukt, en terwijl Nederland gebukt ging onder een ware sneeuwstorm draaide wij ons nog eens om op een strandbedje en renden we in short en top door de woestijn: 25 graden! Des te groter is het contrast wanneer ik voor mijn eerste after-vacation-training de deur uit mag, de vrieskou in. Wanneer ik uit het raam kijk denk ik met weemoed terug naar mijn strandbedje. Het is koud, nat en…
-
Ontdoe jezelf van bullshit (in een ijsbad)
“Hmm, nou mij lijkt het best veel hoor.” Voorzichtig kijk ik op. Schuldbewust kijk ik in de heldere ogen van mijn zusje.” “Nou…” probeer ik nog “t valt wel….” Ze fronst…. Ik kijk haar aan. Even weet ik niet of ik moet lachen of huilen. Het blijft ijzingwekkend stil. Ze is slim genoeg om even niets te zeggen nu. Ze weet dat het kwartje is gevallen. Iets minder soepel Terwijl ik in de Mudsweat store naar Bart zijn verhaal luister, ben ik even afgedwaald naar een uur of twee geleden. Aan haar keukentafel in Den Haag biechtte ik op dat het ff iets minder soepel gaat allemaal. Of althans, het…
-
Wat doe je er under-aan?
Je kent het wel. Denk je tijdens een race te shinen in je nieuwe tight, blijkt vlak voor vertek dat je derrière toch wel erg veel weg heeft van een rollade. De boosdoener: Je underwear… Het buitenrandje blijkt net iets te strak, het textiel net iets te dik en de naden blijken net iets minder flexibel dan de rest van het stukje stof, waardoor zich een waar schouwspel van lijnen op je bibs aftekent. Of nog zoiets. Ben je net een beetje lekker op tempo, voel je hoe je ondergoed zich langzaam een weg baant richting het midden. Een eerste kilometer is het gevoel te verdringen. Maar na een tweede…
-
De paklijst voor de 5 daagse trail door Parc des Ecrins
Het verslag van de 5 daagse trailtocht van Sanne en Edo heb je hier kunnen lezen. Naar aanleiding van haar verslag kreeg Sanne vaak de vraag: Hoe neem je al je spullen mee als je 5 dagen lang door de bergen aan het rennen bent? En vooral: Wat neem je mee? Sanne schreef er een blog over: De paklijst Zo’n tripje van 5 dagen van hut naar hut bleek qua bagage nogal passen en meten. Zoals het een echte vrouw betaamt, was het natuurlijk even slikken bij het besef dat er maar eén paar schoenen mee kon. Ook mijn dag- en nachtcrèmepjes bleven achter en samen deelden we heel romantisch…
-
Een 5 daagse trail: door Parc des Ecrins
Ik kijk het gat in. Of moet ik zeggen: ravijn. Ineens begrijp ik waarom dit de plek is waar op de kaart het lijntje stopte. Op ooghoogte, een kilometer of wat recht voor ons, ligt het begin (of einde) van een ander pad. Het ravijn, 19,8km, 1623d+ Daartussen een enorm gat bekleed met losliggend gesteente in alle soorten en maten. Een steenmannetje verraadt dat we niet de enige gek zijn die deze route neemt. Dat stelt gerust. Dus vooruit, als er een schaap over de dam is… Voorzichtig dalen we af, voetje voor voetje, en na een uur of twee ploeteren, schuifelen en klauteren bekijken we het gat van de…
-
Vrijdag = Koelkast Kijkdag (Wouter Smeets)
Nog maar 2 dagen tot de Iron Man Maastricht. Daar gaan de echte bikkels van start aan de hele triatlon (3,8 km zwemmen, 180 km wielrennen en 42,2 km hardlopen). Vorige week maakte we al kennis met een atleet die daar aan de start staat en deze week is de beurt aan Wouter. Niet alleen is hij momenteel in topvorm, hij heeft een ware metamorfose ondergaan. Hij verloor maar liefst 40 kilo. We zijn benieuwd hoe hij dat voor elkaar heeft gekregen. Wouter, gaaf dat we een kijkje mogen nemen in je koelkast. Maar eerst… Wie ben je en wat doe je? Ik ben Wouter Smeets, 34 jaar, woonachtig in…
-
Race verslag: Eiger Ultra Trail
Zes mannen gaan met een heks op pad. Twee van hen hebben het geluk dat ze in een hostel slapen aan het einde van de straat. De andere vier hebben pech. Ze zitten met me opgescheept dit weekeinde. De Heks van de Eiger 51 Vermoeidheid, een mega verkoudheid, twijfels over een niet naar behoren functionerende knie en angst voor dat wat me te wachten staat, maken dat ik niet bepaald om mijn best ben. Daar waar je me er normaalgesproken best bij kan hebben (al zeg ik het zelf) ben ik dit weekeinde een tikje licht ontvlambaar en snel geagiteerd. Net als bij de meeste vrouwen uit zich dit in…
