Zwemstruggles

Zwemstruggles

Zwemmen…. Ergens in mijn jonge jeugd was het mijn doel om van het pierenbadje naar het diepe te mogen, keek ik smekend naar de badjuf terwijl ik al trappelend probeerde mijn wijsvingers lang genoeg boven water te houden, en liep ik een trauma op tijdens het wakzwemmen. En dat allemaal onder het toeziend oog van mijn ouders, die 4 meter boven mijn hoofd in een zweterige zwembadkantine tegen het raam geplakt zaten. Waarschijnlijk in de hoop dat ik zo snel mogelijk mijn diploma’s zou scoren. Al was het maar om ze te verlossen van dit wekelijkse, broeierige uurtje verplicht sociaal doen en opscheppen over de zwemkwaliteiten van je kroost.

Super spannend was het afzwemmen. Als iemand me gewoon verteld had dat het eigenlijke afzwemmen tijdens de les gebeurd en je alleen mag komen als je goed genoeg bent,  was me heel wat stress bespaard gebleven. Hoezo pampergeneratie?! Maar goed, alles voor zo’n lullig vodje dat je moeder vervolgens op je badpak (nee, ik mocht geen bikini) , mocht naaien.

Ergens halverwege ‘Zwemvaardigheid 1’ lukte het me niet om de drenkeling uit het water te vissen en besloot ik dat het mooi geweest was. De jaren erna zag ik in de winter geen water, lag ik zomers liever in de glijbaan of  lag ik, nog iets later, liever rokend en drinkend in de zonneweide. Zie hier: Een glansrijke zwemcarrière kwam nooit van de grond.

Borstcrawl

En eerlijkheid gebiedt te zeggen, daar heb ik de afgelopen maanden nog wel eens spijt van gehad. Want met 30+ je borstcrawl nieuw leven in blazen valt niet mee, kan ik je vertellen. En dan ben ik nog gezegend met een man als zwemtrainer, een beetje watergevoel en een redelijke motorische controle.

Gaaf vond ik het wel. Om iets vrijwel opnieuw te leren. Zeker in het begin ging ik met sprongen vooruit en in de tweede divisie wist ik me prima te handhaven. Maar nu, de laatste weken, lijk ik een beetje op een dood punt beland. Ik zwem me suf, maar zie in mijn CSS tijden geen verschil. Zeer frustrerend, want voor mij gaan progressie en plezier toch wel enigszins hand in hand.

En daar waar ik dacht de enige te zijn, klagen ook anderen steen en been en zie ik dat de borstcrawlcursussen bij EDOsports overlopen. Zwemmen vraagt, anders of meer dan hardlopen en fietsen, een behoorlijke dosis techniek. Met hard beuken kom je nergens, sterker nog glijjjjjjjjjjden is het sleutelwoord.

Zwemanalyse

Tijd dus om het over een andere boeg te gooien. Ik ga nog een poging wagen. Terug naar de basis. Intervallen uit het schema en meer focus op techniek. Bepakt met Go-Pro, snorkel, kickboard, flippers en pull-buoy ben ik dan ook op weg naar het shiny 50 meter bad van Lanzarote. Als er dan een plek op deze aardkloot is om het te leren…

Geen zwetende ouders achter het glas deze keer, maar ik hoop toch wel op een briefje voor het afzwemmen aan het einde van de week!

I’ll keep you posted 😉