Hotspots,  reizen

Update uit Kenia: High Altitude Training Centre

Update uit Kenia: High Altitude Training Centre

Vandaag geen gebruikelijk weekverslag, maar een update uit Kenia. Sinds donderdag verblijf ik bij het High Altitude Training Center (HATC) van Lornah Kiplagat. Het ligt in het plaatsje Iten, ‘home of champions’. De heenreis bleek een langdurig project, met veel vertraging.

Het duurde even voordat ik (Erlinde) eindelijk was gearriveerd, want ik vloog via Dubai. En omdat het daar keihard regende, zorgde dat voor veel vertraging. Hoewel het in Nederland altijd regent en de vliegtuigen daar ook gewoon gaan, geeft regen in de woenstijn veel problemen.

Ik was bang dat ik mijn aansluiting in Nairobi zou missen, maar uit eindelijk bleek het vliegtuig van Nairobi naar Eldoret ook vertraging te hebben. Het was heel lang onduidelijk wanneer dat vliegtuig zou vertrekken, maar bijna 4 uur later, gingen we dan eindelijk. Daarna had ik nog een transfer naar Iten.

Van Eldoret reden we in de stromende regen naar Iten over een weg met enorme drempels. Ik zag niks want het was donker. En ik was helemaal gesloopt van een lange trip, die inmiddels al 24 uur duurde.

Ik was niet de enige die met het busje/ de transfer naar het HATC ging. Er zaten 2 mannen en een vrouw uit Singapore in het busje. Ik maakte me van te voren een beetje zorgen over het feit dat ik niet bepaald een top atleet ben, maar wel een hoogtestage ga doen tussen allemaal top atleten. Maar de 3 mensen uit Singapore zagen er niet bepaald athletisch uit. Vooral de vrouw was nogal fors, om het zacht te zeggen. Ik dacht dat als zelfs zij een hoogtestage ging doen, ik me niet druk hoefde te maken dat ik uit de toom zou vallen.

Eenmaal aangekomen op het HATC om 24 uur ’s nachts, stond er nog een diner klaar. Met Ugali, typisch Keniaans eten. Tijdens het eten bleek ik in een busje had gezeten met een film crew. Zij gingen dus helemaal niet lopen, maar een atleet uit Singapore filmen voor een documentaire. Mijn dag was helemaal goed toen de ‘director’, de vrouw, aan mij vroeg of ik een olympische atleet ben. Helaas niet dus.

Maar er zitten wel genoeg olympische atleten in het HATC. Een Finse dame die al gekwalificeerd is. De atleet uit Singapore die zich in London hopelijk gaat kwalificeren, een Turks atleten team, Belgische toppers en ga zo maar door.

Maar ook andere ‘recreatieve’ lopers. Die meestal ook gewoon super snel zijn. Maar ik voelde me wel gelijk thuis, ondanks het feit dat ik alles behalve een topateleet ben. Het HATC is echt een geweldige plek. En de staff is fantastisch, zo vriendelijk en grappig ook.

Update uit Kenia: High Altitude Training Centre

Omdat ik op 2400 meter hoogte ben, moet ik wel even acclimatiseren. Per persoon is het verschillend, maar in het algemeen duurt het wel 3 dagen voordat je lichaam gewend is aan het zuurstoftekort. Mijn eerste baantraining deed ik daarom op een laag pitje.

De tweede dag liep ik samen met de atleet uit Singapore, Soh Rui Yong en een Amerikaan. Zij deden een hersteltraining en daarom kon ik ook aanhaken. Al had ik het heuvelop super zwaar. Voor mijn gevoel had ik vooral last van de warmte, de heuvels en de wind en niet zozeer van de hoogte.

Met slapen merk ik wel dat ik op hoogte zit. Ik kan heel slecht in slaap komen. Maar ondanks dat ik niet zoveel slaap, voel ik me wel uitgerust. Dus zo erg is het dat ook niet.

Gisteren deed ik een 10 km, een long slow distance run. De wegen zijn echt heerlijk om op te lopen, maar de heuvels en de wind wel heel zwaar. Dat merkte ik vandaag ook toen ik hier 21 km liep. De tijden die ik in Nederland makkelijk loop, red ik hier absoluut niet. Maar zoals iedereen hier zegt, word je er sterk van. Daar ga ik ook maar van uit. Het is zo bijzonder om op de Keniaanse wegen te lopen. En iedereen die je tegenkomt, zwaait, vraagt hoe het gaat of moedigt je aan.

Tot zover de update. Er is nog zoveel meer te vertellen. Maar dan wordt het een belachelijk lang verhaal. To be continued dus..

p.s. Als er veel (type) fouten in de tekst zitten..Sorry! De blog schrijf ik op de IPad en dat is een stuk lastiger dan op een laptop 🙂

 

4 Comments

  • Christine

    Hallo Erlinde,

    Wat een pracht verhaal. Je maakt daar een geweldige tijd door.
    Het is een totaal andere wereld waar je in terecht bent gekomen. Het lijkt me een overompelende ervaring, te lezen uit je verslag. Interessant, dat je zoveel top atleten ontmoet.
    Je zult er heel veel ervaring op doen, lijkt me.
    Nog een mooie tijd, geniet er van!
    Xxxxxxxxxx mama

    ,

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

14 − 14 =