Training recap week 4 & Hoe staat het met de Ultra plannen?

In mijn training recap van vorige week schreef ik dat de Marathon van Rotterdam (of Parijs) mijn doel voor de lente van 2017 is. Voor het -begin van de- zomer van 2017 heb ik trouwens ook al plannen. Samen met Sanne, Anne-Hester en andere trainingsmaatjes van Running Improvement, gaan we in juni meedoen aan de de Trail Marathon van Wales.

Ultra?

Weer een marathon dus. Via (o.a.) Instagram kreeg ik de vraag hoe het zit met mijn ultra plannen? Want was ik vorig jaar niet van plan om 80 kilometer te gaan (hard)lopen?

Gewijzigde plannen

Ja dat klopt! Na de marathon du Mont Blanc had ik de smaak te pakken en eind 2016 begon ik met een schema voor de ultra marathon (80 km). Maar het pittige schema met 6 trainingen per week viel me erg zwaar in combinatie met mijn werk, dit blog, sociaal leven en ga zo maar door. Het werd me teveel en het hardlopen ging zelfs wat tegenstaan. In overleg met mij trainer paste ik mijn doel voor eind 2017 aan naar de Xtrails in België. Daar liep ik 50 km. Al was dat verdeeld over 2 dagen.

Marathon schema

2017 is nog jong en het kan natuurlijk maar zo dat ik na de zomer  opnieuw de smaak te pakken krijg en weer voor een 80 kilometer wil gaan trainen. Maar op dit moment lijkt die 80 km toch wel een ver van mijn bed show. Het marathon schema wat ik nu volg kost natuurlijk behoorlijk wat tijd, maar vergeleken met het 80 km schema, is het nog best “relaxed”.

Motivatie

Al dacht ik daar afgelopen week ook wel eens anders over. Ik voel me (nog) niet top fit. Met op zaterdag het dieptepunt qua training. Ook was de motivatie soms wat ver te zoeken. De les van deze week: als de motivatie ontbreekt, dan komt het aan op discipline en het gevoel achteraf (soms zelfs pas later dan op de dag zelf..) het allemaal waard was.

Training Recap week 4:

Maandag

Om 19:00 uur had ik een afspraak bij Fysio Donders. I.v.m. met mijn achillesklachten deed ik kracht- en mobiliteitsoefeningen. Bram (de Fysio) moest lachen omdat ik bij sommige oefeningen zat te klagen dat het zo zwaar was. ” hahaha, je loopt een marathon, maar 10 herhalingen van deze oefeningen zijn te zwaar?”. Ja lach maar Bram!

Dinsdag

Vanavond had ik een training met Running Improvement. Een extensieve intervaltraining. Mijn gebrek aan motivatie om vanavond te gaan was enorm. Normaal gesproken is er met mezelf geen discussie mogelijk om wel of niet naar een gezamenlijke training te gaan. Ik ga. Dat staat vast. Maar niet vanavond. Ik voelde me moe en zag op tegen de intervaltraining. Uiteindelijk sleurde ik mezelf van de bank en deed gewoon mee met de training.

Achteraf gezien was ik erg blij dat ik was gegaan. Het viel reuze mee. Ook de krachttraining na de training was fijn. Vreemd is dat toch. Hoe dat werkt. Dat je soms als een berg kan opzien tegen een training, maar achteraf nooit spijt van hebt dat je wél bent gegaan.

Woensdag

Geen hardlooptraining vandaag, maar ik deed wel een Bikram Yoga sessie. Ik was al eventjes niet geweest, maar ik merk dat de Bikram Yoga goed voor me is. Eerlijk gezegd vind ik de Bikram lessen niet zo leuk. Een understatement. Ik vind het vreselijk. Het is bloedheet (40 graden), waardoor je enorm gaat zweten, we doen onprettige oefeningen, die tot overmaat van ramp ook elke keer hetzelfde zijn.. en toch… toch.. is er iets waardoor ik die Bikram Yoga blijf doen. Omdat ik voel dat het goed voor me is. En omdat het me elke les toch iets brengt. Een (levens)les? Poeh! Dat klinkt zweverig. Maar misschien wel waar.

Donderdag

Geen training vandaag. Samen met de andere “frontrunners” sta ik in de nieuwe Runnersworld Magazine én ik sta in de marathon ranglijst van datzelzelfde blad (omdat ik de marathon vorig jaar onder de 4 uur heb gelopen). Trots! Was ik. En daardoor besefte ik me dus weer even dat het trainen het allemaal waard is.

Vrijdag

Vandaag werkte ik een half dagje en daardoor kon ik mijn interval training in het zonnetje doen, in plaats van donderdagavond in het donker.

Zaterdag

Om 9:30 begonnen we aan de Snelle Duurloop van 12 km. Doel was om het tempo van 4:40 vast te houden. Van te voren voelde ik aan alles dat mijn lichaam dat vandaag niet wilde. Het nadeel van vrouw zijn, denk ik. Iets met hormonen, die soms roet in het eten kunnen gooien. Het ging ook echt voor geen meter en na 2 km liet ik me afzakken van ons groepje. Op een pace van 5:00 ging ik, samen met Anne-Hester, die het voor vandaag ook wel even goed vond, verder. Zelfs de pace van 5:00 ging niet soepel. Ik had mijn dag niet. De krachttraining erna ging wel okay.

Zondag

Om 10:00 uur gaf ik hardlooptraining aan de dames van DTI . Dit keer deden we een interval training langs de Rijn. Kees gaf daarna de krachttraining. Die sloeg ik zelf over, want ik moest volgens mijn eigen schema nog wat kilometers maken. Omdat ik de hele week op de weg had gelopen, wilde ik die laatste kilometers in het bos maken. Het was glibberen en glijden met sneeuw. Veel ijsplekken en een hoop modder. Ik besloot er een rondje “Chi Running” van te maken. Zo ga ik helemaal zen de nieuwe (sport) week in…