Raceverslagen

Raceverslag: Trail des Lutins 2015

Raceverslag: Trail des Lutins

Raceverslag: Trail des Lutins

Jawel, hier is dan het vierde en laatste raceverslag van de Xtrails Etappewedstrijd. Ik (Erlinde) kreeg de opmerking dat het laatste verslag niet vindbaar was op de website. Dat klopt, want die stond er dus nog niet 🙂 Maar hier is ie dan toch, het verslag van de Trail des Lutins.

Moeilijkste etappe

Na de Proloog (8 km), de Trail des Pins (24 km), de Nighttrail (12,5 km), was het zondagochtend 12 juli tenslotte tijd voor de moeilijkste etappe: de Trail des Lutins. Je kon kiezen uit de langste afstand van 36 km (!!), de 28 km of de 17 km. Voordat ik aan deze Xtrails uitdaging begon zat ik enorm te twijfelen tussen de afstand van 28 km of die van 17 km. De langste afstand was sowieso geen optie.

Afstand

De mannen van Running Improvement gingen voor de 28 km en ik vond het eerst een beetje laf als ik voor de 17 km zou gaan. Toen wist ik nog niet wat ik nu wel weet: Ik zou het ongelooflijk ZWAAR krijgen op de 17 km, na een heel weekend vol trails. Wat was ik blij dat ik niet zo gek was geweest om toch te kiezen voor de 28 km, want 17 km was meer dan genoeg.

Spek en bonen

En wat heb ik een respect voor de diehards die de langste afstand van 36 km liepen. Er was trouwens alleen een prijs voor de deelnemers van de etappewedstrijd die de langste afstand liepen. Als je dus koos voor de 17 km en 28 km, dan deed je niet mee mee voor het algemeen klassement. Een beetje raar vond ik dat wel, alsof de 17 km en 28, na een heel weekend vol trails, niks voorstelden. Maar hoe dan ook, ik deed niet meer mee voor het algemeen klassement, dus daar hoefde ik me in ieder geval niet druk om te maken.

Optimist

Deze etappe stond open voor mensen die enkel en alleen deze trail wilden te lopen. De meeste deelnemers waren nog ‘fris’. De start was om 12:00 uur en het was gelukkig wel een stuk minder warm dan de dag ervoor. De eerste meters gingen erg goed. Ik had het tempo er goed inzitten en ik dacht nog heel optimistisch dat ik die kilometers en heuvels van de dagen ervoor helemaal niet voelde. Maar toen we via een het fietspad omhoog liepen werd ik onmiddellijk bestraft voor deze gedachte.

Fikse beklimming

Wat voelden m’n benen zwaar. Het werd nog veel erger toen me in het bos een fikse beklimming te wachten stond. OMG, mijn benen. Ik kwam die bult niet op. Ik moest nu al wandelen. Ik werd aan alle kanten ingehaald, en ik had de neiging om tegen iedereen te zeggen dat ik er al 3 trails op had zitten, dat ik normaal echt wel wat sneller de bult op loop. Ok, niet zo raar doen… gewoon doorwandelen.

Raceverslag: Trail des Lutins

De trail liep door de prachtige natuur van Houffalize. Over singletracks, bruggetjes en bospaden. We werden getrakteerd op prachtige landschappen en vergezichten. Ik probeerde er zeker van te genieten, maar deze trail was meer een kwestie van overleven. Na een aantal kilometers en tijdens een hele steile klim, kon ik gewoon echt niet meer. Zelfs wandelen lukte niet.

Wat zij kan…

Ik moest echt even stoppen. Midden op de steile heuvel stond ik stil. Heel even zitten, dan maar. En nu? Ik was er nog lang niet. Opgeven was gewoon geen optie. De marathon heb ik toch ook gelopen?! Maar dit voelde nog zwaarder dan de marathon…Toen zag ik een dame met het paarse startnummer van de Xtrails. Ik wist dus dat zij ook al een heel weekend had gelopen. Zij liep omhoog en ik ging achter haar aan. Als zij het kon, dan kon ik het ook. Niet mekkeren, gaan!

Helse tocht

Bij de drankpost nam ik uitgebreid de tijd om te drinken. Weer Cola en tucjes! Ik vulde mijn waterfles bij en toen moest ik weer verder. Ik haalde wat dames in bij een lastige afdaling, zij waren nogal moeilijk aan het doen en ik rende makkelijk naar beneden. Dat was kennelijk het enige wat nog wel lukte vandaag.. afdalen. De kilometers tikte langzaam weg.. met de tijd was ik allang niet meer bezig, ik wilde alleen dat er een einde zou komen aan deze Helse tocht.

Raceverslag: Trail des Lutins

Finish

Op een bepaald moment zei iemand dat dit de laatste beklimming zou zijn en dat we dan eigenlijk alleen nog maar zouden afdalen. Wat een fijne woorden, ik kon hem wel knuffelen, maar daar had ik helemaal geen energie voor. Zei ik in de vorige alinea nog dat het afdalen vandaag nog wel ging, de laatste kilometer ging het afdalen ook voor geen meter. Ik kreeg er steken van in mijn zij. Eindelijk hoorde ik het geluid van de microfoon bij de finish. Ik was er… bijna. Ondanks alles kon ik er nog een eindsprintje uitpersen over de finish.. en toen zat ik er helemaal doorheen. Ik was op, ik kon niet meer.

Oui Oui, à votre santé!

Maar het was gelukt. Ik liep 61,5 km in 1 weekend, waarbij niet zozeer de afstand zo zwaar was, maar wel de eindeloze heuvels en hoogtemeters. Ondanks dat dit verslag misschien niet zo positief lijkt, was het weekend een geweldige ervaring. Een sportieve uitdaging, maar het was vooral ook heel leuk en gezellig met mijn trainingsmaatjes. Zondagavond sloten we in stijl af met een BBQ en Belgische La Chouffe biertjes. Proost, oftewel à votre santé! Op naar een nieuwe uitdaging!

Raceverslag: Trail des Lutins

Foto credit van foto 1,2 en 3: EloDia Photographia