Raceverslagen

Raceverslag: LadiesRun Rotterdam

Ik dacht altijd dat het principe van LadiesRuns niks voor mij was. Een wedstrijd met alleen maar roze vrouwen, waarbij ‘fun en gezelligheid’ voorop staat. Niet dat ik niet van fun en gezelligheid houd, maar als ik een wedstrijd loop, dan ben ik prestatiegericht. Dan ga ik niet op mijn dooie akkertje, maar wil ik een streeftijd halen. Waarom? Tja… omdat het een goed gevoel geeft om grenzen te verleggen. Steven naar vooruitgang. Geen gezeur dat je het niet kan, dat het zwaar is, warm is of wat dan ook. Gewoon knallen.

Prestatiegericht dus. Zoals veel mannen in de loopsport zijn. In iedere geval in mijn ‘trainingsgroep’ Running Improvement. Heerlijk vind ik het, om met die mannen trainen. Dus waarom een wedstrijd met alleen maar vrouwen? Ik zag het nut er niet zo van in.

Team Garmin

Vorig jaar deed ik samen met Floortje (van ArnhemsMeisjeRent) mee aan de Marikenloop, een bekende ladiesrun. Tot mijn eigen verbazing vond ik het toch wel erg leuk, die wedstrijd met alleen maar vrouwen. Dus over het antwoord op de vraag of ik mee wilde doen aan de LadiesRun in Rotterdam, hoefde ik niet lang na te denken. Ja natuurlijk wilde ik meedoen met de LadiesRun in Rotterdam. Met team Garmin, een groep van in totaal 50 dames. Dat was helemaal tof!

Kortste afstand

Ook over de keuze van de afstand hoefde ik niet lang na te denken. Ik kon kiezen uit 5 km, 7,5 km of 10 km. Aangezien ik op het moment van inschrijven nog geblesseerd was, leek de kortste afstand de beste keuze.  Ook Bram, mijn fysio, vond het een goed idee om hiervoor te gaan trainen. (Daarmee was de marathon van Wales, ook van de baan ).

Afgelopen zondag was het dan zover. De LadiesRun in Rotterdam.

HOT

De weersvoorspellingen gaven aan dat het zondag rond de 30 graden zou worden. Nou was ik qua temperaturen in Spanje wel wat gewend, maar 30 graden is wel erg hoog voor een wedstrijd. Gelukkig ging ik in dit geval sowieso niet voor een PR, omdat ik weer aan het opbouwen was na de blessure. PijnVRIJ blijven was mijn streven.

De start van de 5 km, was om 11:30. Om 8:30 ging ik met de trein (en metro) naar het Ahoy complex in Rotterdam. De reis ging prima en in de metro zaten al en aantal roze vrouwen, dus ik zat goed, dat was duidelijk.

Raceverslag: LadiesRun Rotterdam

Teamies

In hal 6, de business Area, had Garmin een stand en werd ik ontvangen met een een mooie goodiebag en -uiteraard- een roze shirt. Onder andere Sjoukje en Daphne waren zich al aan het klaar maken voor de 5 km. Daphne kwam net als ik uit een blessure periode, dus zij wilde vooral rustig aan doen.

Bijzondere lading

Sjoukje had het streven om deze wedstrijd te winnen. Ze is een snelle dame, dus het zou mogelijk moeten zijn. Van het heftige verhaal dat Sjoukje vertelde kreeg ik kippenvel. In 2011 ontdekte ze namelijk een knobbeltje in haar borst. Ze is geopereerd en heeft tal van chemokuren gehad. Gelukkig is ze genezen. Vandaag had voor haar een bijzondere lading omdat we liepen voor Pink Ribbon. Hoe mooi zou het zijn als ze deze bijzondere wedstrijd zou winnen?!

Startvak B

Sjoukje ging van start in vak A (voor de loopsters onder de 20 minuten). Daphne en ik liepen samen naar vak B. Voordat het startschot klonk, was het daar een feest. Met rondvliegende opblaasdonuts, een swingende beat en de mannen (!) langs de kant maakte er een dikke party van. Geweldig, wat een feest met al die roze vrouwen in het startvak.

Go!go!go!

Toen klonk het startschot. Ik had geen enkel strijdplan voor deze wedstrijd bedacht. Ik hoopte zo dat ik geen last van mijn voet zou krijgen en wilde dus niet te gek doen. Ik ging van start op een pace van ongeveer 4:30 m/km. Ik zigzagde om wat andere dames heen. Het voelde goed dus het zou mooi zijn als ik deze snelheid kon volhouden.

Raceverslag: LadiesRun Rotterdam

Support

Bij ongeveer 1 km (en 4 km) stond er support langs de kant voor mij. Super leuk. Het publiek was sowieso enthousiast. Dat kan natuurlijk ook niet anders in Rotterdam. Na 2,5 km merkte ik dat ik het eigenlijk wel heel erg warm vond en dat ik de snelheid echt niet kon volhouden. Ik besloot een tandje terug te doen. Hoewel 5 km een korte afstand is na al mijn marathon geweld, vond ik het na 3 km wel weer mooi geweest. De laatste 2 km gingen nog langzamer dan mijn marathon tempo. Dat zou dus langzaam moeten voelen, maar dat deed het helemaal niet. Jemig wat een warmte.

Finish

Toch gingen de laatste kilometers best snel voorbij en bij 5 km was daar de finish in het Ahoy complex. YES. Made it. Mijn eerste wedstrijd na de blessure periode. Ik was niet eens in de buurt gekomen van mijn PR, maar who cares. Ik kreeg een prachtige roze medaille én het belangrijkste ik had geen last van mijn voet. Pijnvrij, Hallelujah!

Daphne kwam een paar tellen later over de finish. We waren heel benieuwd hoe het Sjoukje was vergaan. Sjoukje bleek gewoon als eerste dame over de eindstreep te zijn gegaan. Het was gelukt. Ze was eerste! Echt geweldig! Wat een verhaal.

Raceverslag: LadiesRun Rotterdam
Uitslag

Na de wedstrijd bleef ik nog even plakken en zag ik o.a. mijn teamgenoten van ASICS frontrunner Petra en Monique. Zij gingen voor de 10 km. Daarna was het tijd om te vertrekken. Eerst nog even genieten van het geweldige weer en wat eten bij de Fenix Food Hallen in Rotterdam (zo leuk!) en toen weer naar Arnhem.

Tijdens mijn terugreis zag ik bij de uitslagen dat ik gewoon als 2e dame in mijn categorie was geëindigd en 14e overall. Not too bad. Not too bad at all.

Wat een TOP dag was het in Rotterdam. Je kunt zeggen wat je wilt van de Ladies Runs, maar deze 5 km en alles erom heen voelde als een groot feest. En is dat niet het ultieme doel van een hardloopwedstrijd?

One Comment

  • Sjoukje

    Hoi lieve Erlinde,
    Wat ontzettend lief van je, wat je over mij schrijft. Ik heb een super toffe dag gehad, en dat was ook zeker dankzij jou en Daphne. Zulke lieve meiden jullie! Erg leuk jullie te hebben ontmoet. Liefs Sjoukje.

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

15 + 9 =