Fitness, surf & other sports

Fly like an eagle. Move like a monkey: Freerunning Clinic & Survival Training

Volgens mijn triathlon schema train ik nu 5 x per week. Ik sport me dus suf deze zomer. Niet omdat het verplicht is, maar gewoonweg omdat ik het leuk vind om te doen. En alsof fietsen, zwemmen en hardlopen nog niet voldoende is, testte ik de afgelopen week nog twee nieuwe en spannende sporten uit: Freerunning en Survival.

1. Freerunning clinic

Samen met een groot deel van het ASICS frontrunner team was ik uitgenodigd om deel te nemen aan een freerunning clinic door niemand minder dan de Nederlands kampioen. Thyrone Paas. 

Bij freerunning denk ik aan tof uitziende moves en tricks over muurtjes, hekken, trappen, enz. Spectaculair dus deze sport, maar ook enorm blessure gevoelig?! De kans dat je been breekt tijdens een salto van een muur is wat groter dan dat je gewoon een rondje over de weg loopt. Lijkt mij.

Drijfvermogen

Toen er in de StartToTri What’s appgroep van de Triathlon Vereniging ook grappen werden gemaakt over het drijfvermogen van een triatleet met een been in het gips, werd ik toch wel lichtelijk zenuwachtig. Bovendien moesten we voordat we begonnen aan de clinic ook nog een verklaring tekenen. Iets met eigen risico en het het voorkomen van een dikke vette claim in het geval van letsel?! Juridisch gezien mag zo’n papiertje misschien wel een wassen neus zijn, het feit dat je zoiets moet tekenen geeft meestal wel aan: er kan iets mis gaan.

The Biggest Risk Is Not Taking One

Maar ach, zit het hele leven niet vol risico’s? Daarnaast sprongen we niet gelijk van flatgebouw naar flatgebouw, maar begonnen we binnen, in de Freerun Academy JUMP in Den Haag. In deze gym stond een grote hoeveelheid houten obstakels, muren, stangen en de zogenaamde ‘foampit’ (een grote bak met schuimblokken) om de tricks en salto’s veilig te kunnen oefenen.

Lef

De clinic begon met met een pittige warm-up. Rennen door de zaal, afgewisseld met push ups, sprongen en buikspieroefeningen. De toon was gezet, dit wordt pittig! Daarna was het tijd om het springen van A- naar B en het klimmen te oefenen. Het doel van freerunning is om zo snel en efficiënt mogelijk over allerlei obstakels te komen. Hier komt behoorlijk wat techniek bij kijken. Naast nodige kracht en een flinke dosis lef.

Af en toe deden de Thyrone en zijn crew even voor hoe het moet en dat zag er een partij tof uit. Salto’s en mega jump’s en dat alles super gecontroleerd.

Zo ver waren wij, het ASICS Frontrunner team, helaas nog niet. Ook al zag ik een aantal goede acties van teamies voorbijkomen. Het leuke van deze clinic was dat iedereen stiekem een beetje buiten de comfort zone ging. Het mag dan inmiddels cliché zijn, dat hele comfort zone verhaal, maar het blijft fijn om te merken dat je echt wel meer kan (verder springen/hoger klimmen enz.) dan dat je denkt!

Nieuwe hobby?

Aan de andere kant werd het ook wel duidelijk dat dit een sport is waarbij je veel training nodig hebt, om het écht goed te kunnen. Al met al vond ik het een mooie kennismaking met Freerunning, maar ik heb er vooralsnog geen nieuwe hobby bij. (Gelukkig maar, want ik zou niet weten wanneer ik dat in mijn huidige trainingsschema zou moeten proppen).

2. Survival training

Op zondag kon ik een paar van mijn geleerde technieken tijdens de freerunning toepassen tijdens mijn allereerste survival training. Dan heb ik het niet over een survival a-la Bear Grylls (waarbij je ergens in the middle of nowhere zonder eten wordt gedropt en moet zien te overleven), maar over Survival Running. Waarbij je hardlopend natuurlijke hindernissen moet overwinnen.

Obstacle vs. Survival

Tijdens zo’n survival run moet je door sloten en modder. De wedstrijden zijn vaak in de winter, dus ook de barre weersomstandigheden zijn een dingetje. Op het parcours staan veel verschillende (touw)hindernissen, die je zo snel mogelijk moet bedwingen. Het fenomeen is vergelijkbaar met de bekende obstacle runs, maar het verschil hierbij is dat die obstacle runs over het algemeen een stuk makkelijker zijn. Bij Survival komt het meer aan op techniek.

Touwklimmen

En dat heb ik gemerkt. In een ver verleden moesten we tijdens de gymles op school wel eens touwklimmen. Ik heb die techniek óf nooit geleerd, óf ik ben het volkomen vergeten, want afgelopen zondag bakte ik er weinig van. Een kwestie van oefenen, oefenen, oefenen…Zo heb ik me laten vertellen.

Love the challenge of mastering new things

Gelukkig waren er wel hindernissen in het survivalbos van Outdoor Valley, die ik me wel lukte. Klimmen door netten, balanceren op balken over water, slingeren aan autobanden enz. Dat survival bos leek wel een grote speeltuin voor volwassen. In totaal staan er 140 hindernissen. Hoe leuk. Al waren mijn armen na een paar minuten touwklimmen al helemaal verzuurd.

Nu ik deze blog schrijf (een dag later) heb ik niet alleen in mijn armen spierpijn, maar in nagenoeg al mijn lichaamsdelen. Het bewijs dat het die survival niet voor mietjes is, maar ook dat je nooit te oud bent om iets nieuws te leren.

2 Comments

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

10 + 12 =